ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΠΛΟ ΦΤΩΧΟ ΛΑΟ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ

Πριν αρχίσω να σας γράφω κάτι ..... θα σας συστήσω τον Νίκο, ή αξίζει να τον ακούσουμε! Βέβαια τα χαλάει λίγο με τις ... αθυροστομίες του... αλλά... ας τον συγχωρέσουμε!!!

Μετά από αυτά και οι δικέσ μου συστάσεις, λίγα λόγια για τον Μεσσήνιο Νίκο Καλογερόπουλο.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας. Σπούδασε θέατρο στη Σχολή θεάτρου Κ. Μιχαηλίδη. Στην τηλεόραση τον είδαμε στα έργα Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ, ΜΕΘΥΣΜΕΝ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ, ΧΑΙΡΕ ΤΑΣΟ ΚΑΡΑΤΑΣΟ, ΟΛΗ Η ΔΟΞΑ ΟΛΗ Η ΧΑΡΗ, ΣΤΟ ΚΑΜΠΙΝΓΚ κ.λ.π.

Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε το 1981 και κερδίζει Α Βραβείο ερμηνείας με το ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ. Πέτυχε να διακριθεί και σε άλλα έργα, στα ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ, ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ,  ΑΡΠΑ ΚΟΛΛΑ, ΕΙΜΑΙ , ΕΝΑΣ ΚΙ ΕΝΑΣ κ.λ.π.

Το 1994 κυκλοφόρησε το πρώτο του CD με τίτλο ΤΑ ΔΕΟΝΤΑ!!

Εγινε πολύ αγαπητός με το παρακάτω τραγούδι αφιερωμένο στον αριστερό χώρο. Αξίζει να  ακούσουμε, ειδικά ... τα μυνήματα που στέλνει...

 

ΕΛΛΗΝΟ_ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΣΧΕΣΗ

ΕΛΛΑΣ   &     ΙΣΡΑΗΛ

Γράφει ο Γιάννης Ν. Πορφύρης

Πρώτη προσέγγιση:

Οσο και να θέλουμε να το αποσιωπήσουμε, οι δυο αυτοί πανάρχαιοι λαοί της Μεσογείου, ηταν και είναι σε διαρκή κόντρα! 

Στην Ελλάδα υπάρχει αντιΣημιτισμός και στο Ισραήλ ανθΕλληνισμός!!!!!

ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ:

Δεν θέλω να μακρηγορήσω,  θα παρουσιάσω μια εικόνα που τα λέει όλα...

Ισραηλίτικο σκοπευτήριο! Εκπαιδευτής & εκπαιδευόμενος  πυροβολούν τον στόχο με τον Θησέα!

Στην παραπάνω φωτογραφία, που προέρχεται απο την καθόλου αντισημιτική εφημερίδα "Ελευθεροτυπία",διακρίνεται ξεκάθαρα ζωγραφισμένη πάνω σε στόχο σκοπευτηρίου στο Ισραήλ,η εικόνα του Θησέα που έχει σκοτώσει το Μινώταυρο και τον τραβάει απο τα κέρατα. Σ αυτή την αρχαία Ελληνική παράσταση  οι Σημίτες, δείχνουν την  αγάπη τους προς τους αρχαίους Ελληνες (ειδικά ήρωες)...

Τυχαία λέτε επέλεξαν οι Εβραίοι την αναπαράσταση αυτή με τον αρχαίο Ελληνα ήρωα για στόχο.Μπά δεν το νομίζουμε.... 

Μέχρι και ΚΟΜΙΚΣ αλλά και SPOTS κυκλοφορούν ευρέως με τέτοιο ΕΙΔΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ... αβρότητας ... προς το Ελληνικό στοιχείο!! 

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ

Αντισημιτισμός είναι μια ορισμένη αντίληψη περί των Εβραίων που μπορεί να εκφραστεί ως μίσος προς τους Εβραίους. Οι προφορικές και φυσικές εκδηλώσεις του αντισημιτισμού στοχεύουν κατά Εβραίων ή μη Εβραίων και/ή της ιδιοκτησίας τους, κατά των θεσμών της εβραϊκής κοινότητας και θρησκευτικών κτιρίων. 

Θυμίζουμε τον πρόσφατο εμπρησμό της εβραϊκής συναγωγής στα Χανιά, την κατ' επανάληψη βεβήλωση του εβραϊκού νεκροταφείου Ιωαννίνων και τις δύο πρόσφατες εμπρηστικές επιθέσεις!

Η ΣΩΣΤΗ ΣΧΕΣΗ:

θα ήταν ιδανικό για τα δυο κράτη να υπήρχε  αμοιβαίος αλληλοσεβασμός, χωρίς ίχνος υποκρισίας, αλληλοϋποστήριξη, συνεργασία, έστω "σύμφωνο μη επιθέσεως" και ουδετερότητα

Το γεγονός ότι από αρχαιοτάτων χρόνων συνηπήρχαν στην ίδια λεκάνη της Μεσογείου, ότι έχουν την ίδια βάση και πρώτο σημείο αναφοράς στη θρησκεία των δυο λαών, έπρεπε να τους  συνδέει με μεγάλη φιλία.

Αρχαίο Ελληνικό ναυάγια του 19ου αιώνα ανακαλύφθηκε στις ακτές του Ισραήλ

Τέσσερις ναυάγια είναι θαμμένο στα ανοικτά των ακτών του Ισραήλ, που ίσως μπορέσουν να αποκαλύψουν  την τοποθεσία του αρχαίου ελληνικού λιμανιού!!!
Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει τέσσερα πολεμικά πλοία 19ου αιώνα, και, ενδεχομένως, τα ερείπια ενός αρχαίου ελληνικού λιμανιού, ανοικτά των ακτών του Ισραήλ.

Ο στόλος βρέθηκε στο αρχαίο λιμάνι της Akko, ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Μεσογείου κατά την Ελληνιστική περίοδο από το 300 π.Χ. σε 100 π.Χ. Τα νέα ευρήματα θα μπορούσαν να δείξουν ακόμη πιο αρχαία, φευγαλέα ναυάγια.

Κατά τη διαδικασία της ανασκαφής στην περιοχή, η ομάδα διαπίστωσε επίσης τα λείψανα από ένα υπόστεγο πλοίων, που πιθανόν χρησιμοποιείται για να φέρει σε πολεμικά πλοία κατά τη διάρκεια της ελληνιστικής περιόδου. Στο χώρο, βρήκαν απομεινάρια της Ελληνιστικής λιθοδομή, αρχαία αγγεία, ελλιμενισμού και υλικά πέτρινης αποβάθρα. Αυτά τα τμήματα δείχνουν ένα πολύ παλαιότερο, αρχαίο ελληνικό λιμάνι που μπορεί να βρίσκεται κάτω από το θαλάσσιο πυθμένα - μαζί με ακόμη πιο αρχαία ναυάγια.

ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΥΡΗΜΑ: Ένας αρχαίος Έλληνας πολεμιστής στο Ισραήλ

Αυτή είναι η ιστορία ενός μακρινού μας προγόνου, ενός πολεμιστή που τα ίχνη του χάνονται στους αιώνες και μόλις πρόσφατα είδαν και πάλι το φως του σημερινού πολιτισμού μας.

Είναι το μπρούτζινο κράνος ενός Έλληνα πολεμιστή που χρονολογείται πίσω στον 6 αιώνα π.Χ. και ανακαλύφθηκε στο λιμάνι της Χάιφα στο Ισραήλ. Ο ιδιοκτήτης του παραμένει ένα μυστήριο που σύμφωνα με τους επιστήμονες δεν θα λύσουμε ποτέ.

Η τεχνοτροπία και η διακόσμηση του κράνους το κάνουν τόσο μοναδικό και εντυπωσιακό που σύμφωνα με τους ερευνητές ίσως να αποτελεί το πιο κομψό κομμάτι πανοπλίας που έχει ποτέ ανακαλυφθεί και περιγράφει την ιστορία της αρχαίας Ελλάδας. Μια από τις θεωρίες των ερευνητών είναι πως ανήκει σε έναν πολεμιστή που επέβαινε σε ένα από τα πλοίο του Ελληνικού στόλου που είχε εμπλακεί σε ναυμαχία με τον περσικό στόλο.

Το κράνος είναι κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από ένα μόνο κομμάτι μετάλλου. Αυτή η εξελιγμένη για την εποχή τεχνική προσέφερε μείωση του βάρους του και πλήρη προστασία του κατόχου του. Το κομμάτι πάνω από την μπρούτζινη μύτη, είναι χαραγμένο με σχέδια από την ουρά ενός παγωνιού ενώ πάνω από τα κενά για τα μάτια του πολεμιστή, ήταν σχεδιασμένα στην θέση των φρυδιών τέλεια σχεδιασμένα φίδια. Η γνάθος του κράνους, διακοσμημένη με φιγούρες λιονταριών.

Μια άλλη θεωρία αναφέρει πως πιθανόν να ανήκε σε κάποιον Έλληνα μισθοφόρο που πρόσφερε τις υπηρεσίες του σε κάποιον πολέμαρχο από τις βόρειες ακτές της Αφρικής. Στην περιοχή του Tell Abu Hawam ανασκαφές το 1932 είχαν φέρει στο φως ευρήματα από κορινθιακά αγγεία ενώ πριν από λίγα χρόνια ανακαλύφθηκαν στο ίδιο σημείο και τα απομεινάρια αρχαίων ελληνικών πλοίων.

Το πιο εντυπωσιακό εύρημα όμως, παραμένει αυτή η μπρούτζινη περικεφαλαία, που σήμερα κοσμεί το Εθνικό ναυτικό μουσείο στην Χάιφα του Ισραήλ. Η περικεφαλαία που ανήκε σε κάποιον Έλληνα που έζησε αιώνες πριν, αλλά ποτέ δεν θα μάθουμε την ταυτότητά του.

 

 

ΒΟΤΑΝΑ - ΦΥΣΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ

Εποχικά Βότανα θαυματουργά για ιώσεις και κρυολογήματα

Γράφει ο Γιάννης Ν. Πορφύρης

 

 

Τα φυσικά προϊόντα ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και μας  θωρακίζουν απέναντι σε ιώσεις και κρυολογήματα, ενώ μπορούν να απαλύνουν κάθε πόνο!  Δείτε αναλυτικά τις ιδιότητες 11 ευεργετικών για την υγειά μας βοτάνων...

Δεντρολίβανο: 

Η χρήση του στη μαγειρική μπορεί να είναι πιο διαδεδομένη, αλλά το δεντρολίβανο είναι επίσης γνωστό για την τόνωση που προσφέρει στον οργανισμό, βοηθώντας σε να ανταπεξέλθεις στις ανάγκες τις καθημερινότητας.

Δοσολογία: Έγχυμα: Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1-2 κουταλάκια του τσαγιού ξηρό βότανο και το αφήνουμε για 10-15 λεπτά.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ & ΧΡΗΣΕΙΣ

Το δεντρολίβανο είναι θερμαντικό και διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος προς τον εγκέφαλο και βελτιώνει τη συγκέντρωση και τη μνήμη.
Είναι χρήσιμο για τους νευρικούς πονοκεφάλους και τις ημικρανίες.
Ενισχύει την ανάπτυξη της τριχοφυΐας, ενισχύοντας την κυκλοφορία του αίματος στο τριχωτό της κεφαλής.Τα φύλλα του δεντρολίβανου, μαζί με ρίζες τσουκνίδας και ρίζες λάπατου, μουσκεμένες σε οινόπνευμα, βοηθούν να προκαλούν τριχοφυΐα κάνοντας εντριβές στο τριχωτό μέρος του κεφαλιού. Ανεβάζει τη διάθεση και είναι χρήσιμο σε περιπτώσεις κατάθλιψης ήπιας έως μετρίως σοβαρής μορφής. Τα μπάνια που γίνονται με αφέψημα δεντρολίβανου βοηθούν αυτούς που υποφέρουν από ρευματισμούς στις αρθρώσεις. Είναι αποχρεμπτικό και βοηθάει στο βήχα στο άσμα σε βρογχίτιδες και στη γρίπη. Η σκόνη από τα κονιοποιημένα φύλλα του δεντρολίβανου επουλώνει τις πληγές. Το αφέψημα του δεντρολίβανου είναι και κατά της λιποθυμίας και των ζαλάδων. Κοπανισμένο φρέσκο δεντρολίβανο κάνοντάς το κατάπλασμα ξεραίνει τις αιμορροΐδες. Βοηθάει στην υπερκόπωση και στην αδυναμία.
Βρασμένο δεντρολίβανο με κρασί βοηθάει στον ύπνο. Γενικά θεωρείται αντιβακτηριδιακό, αντιμυκητιακό και αντιρρευματικό, τονωτικό της καρδιάς και της όρασης αλλά και κατά του διαβήτη. 

ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Εάν τρίψουμε το τριχωτό της κεφαλής με αφέψημα δενδρολίβανου, συντελούμε στη μείωση της τριχόπτωσης. Ενώ λέγετε πως εάν μουσκέψουμε σε οινόπνευμα φύλλα δενδρολίβανου μαζί με ρίζες τσουκνίδας και ρίζες λάππας με το μίγμα που θα πάρουμε εάν κάνουμε εντριβές στο τριχωτό της κεφαλής προκαλεί τριχοφυΐα.

Εχινάκεια: 

Είναι αυτό που θα λέγαμε το «όπλο» κατά του χειμώνα καθώς διαθέτει σημαντικές αντιβακτηριακές αλλά και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, ενισχύοντας την άμυνα του οργανισμού. Το ύψος της εχινάκια είναι περίπου 1 με 1,5μ και τα άνθη του είναι μεγάλες μαργαρίτες σε ποικίλα χρώματα, από μοβ και ροζ χρωματισμούς μέχρι λευκά, ανάλογα με την ποικιλία. Άλλα ονόματα για την εχινάκια είναι "κόκκινο χωνάκι", "βότανο των ινδιάνων", "red sunflower", "purple Coneflower", "Brauneria pallidae" κ.α. Χαρακτηριστικό του είναι ότι έχει αγκάθια ανάμεσα στα άνθη του τα οποία τα διατηρεί ακόμη και όταν αποξηραθεί.

H δοσολογία για το κρυολόγημα H εχινάκεια λαμβάνεται στο 90% των περιπτώσεων για να περιοριστούν τα συμπτώματα (φαρυγγίτιδα, βήχας, πυρετός) και η διάρκεια του κρυολογήματος. Πολλοί είναι, επίσης, αυτοί που τη λαμβάνουν προληπτικά στη διάρκεια του χειμώνα, αφού φαίνεται πως μπορεί να προλάβει την εκδήλωση του κρυολογήματος. H σωστή χρήση της φέρνει τα μέγιστα αποτελέσματα:

Eνήλικοι
• Για πρόληψη. Bράζετε για 10΄ το βότανο σε νερό (η αναλογία είναι 1 κουταλιά βότανο για κάθε φλιτζάνι νερό), το σουρώνετε και πίνετε 1 φλιτζάνι εχινάκεια 2-3 φορές την εβδομάδα. Mπορείτε ακόμα να παίρνετε, πριν το φαγητό, 30 σταγόνες εχινάκεια 3 φορές την ημέρα για δύο εβδομάδες ή 3 κάψουλες των 200 mg την ημέρα για δύο εβδομάδες.
• Για περιορισμό των συμπτωμάτων. Πίνετε 2 φλιτζάνια αφέψημα για περίπου 4 ημέρες, είτε 1 κάψουλα 3 φορές την ημέρα για 6 εβδομάδες, είτε 40 σταγόνες βάμματος 3 φορές την ημέρα για έξι εβδομάδες (πριν το φαγητό).

Παιδιά
• 4-8 ετών. Mπορούν να λαμβάνουν 3 φορές την ημέρα το 1/3 της δόσης που αντιστοιχεί στους ενηλίκους, σε σταγόνες διαλυμένες σε χυμό πορτοκάλι ή νερό.

• 8-12 ετών. Mπορούν να λαμβάνουν 3 φορές την ημέρα το 1/2 της δόσης που αντιστοιχεί στους ενηλίκους, πάλι σε σταγόνες διαλυμένες σε χυμό πορτοκάλι ή νερό.

• Για την ανακούφιση του πονόλαιμου. Μπορείτε να κάνετε γαργάρες με αφέψημα εχινάκειας 3 φορές την ημέρα, ενώ για καλύτερα αποτελέσματα μπορείτε να τη συνδυάσετε με βιταμίνη C, πρόπολη και ψευδάργυρο. 

Θυμάρι:

Το θυμάρι ενισχύει τον οργανισμό ενάντια στις λοιμώξεις. Είναι αρωματικό ετήσιο ποώδες φυτό. Υπάρχουν διάφορα είδη. Τα μέρη του θυμαριού που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς είναι τα φύλλα και οι ανθοφόρες κορφές που συλλέγονται από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο, σε ξηρή και ηλιόλουστη ημέρα. Αφαιρούμε τα φύλλα από τα ξερά κλαδιά.

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ :
Tα δυο βασικά συστατικά του αιθερίου  ελαίου του θυμαριού είναι  η θυμόλη και η καρβακρόλη, ιδίως η πρώτη, έχει αντιβακτηριακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες. Επίσης περιέχει και φυσικά αντιβιοτικά.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ:

Το θυμάρι χρησιμοποιείτε ευρέως σε όλες στις παραδοσιακές και εναλλακτικές ιατρικές. Η θυμόλη την οποία περιέχει  είναι ισχυρό αντισηπτικό 25 φορές πιο δραστικό από τη φαινόλη και υπερτερεί αυτής γιατί ερεθίζει λιγότερο τους βλεννογόνους.

--Φυσικό τονωτικό σε περιπτώσεις σωματικής  και πνευματικής κατάπτωσης, άγχους και κατάθλιψης. Βοηθά στην διαύγεια πνεύματος .
--Το ζεστό ρόφημα θυμαριού είναι εφιδρωτικό και συνεπώς αποτελεσματικό και κατευναστικό σε περιπτώσεις  κρυολογήματος, βήχα, βρογχίτιδας, αμυγδαλίτιδας, άσθματος, γαστρίτιδας, κρυώματος  της κοιλιάς συνοδευόμενη από διάρροια, διάρροιας, τροφικών δηλητηριάσεων και πυρετού.

--Σε περιπτώσεις  λοιμώξεων των πνευμόνων που χαρακτηρίζονται από παχύρρευστο, κιτρινωπό φλέγμα λειτουργεί αποτελεσματικά προκαλώντας  απόχρεμψη κολλωδών βλεννών.

Το ρόφημα θυμαριού :

-θεωρείται αντισηπτικό της πεπτικής οδού

-ανακουφίζει από το φούσκωμα καταπραΰνοντας  το πεπτικό σύστημα, πράγμα που οφείλεται στην αντισπασμωδική  δράση του αιθερίου ελαίου της θυμόλης στους μαλακούς μύες

-βοηθάει πολύ στην πέψη κυρίως των λιπαρών τροφών
-χρησιμοποιείται κατά της ατονίας του πεπτικού συστήματος και της ανορεξίας.
-λόγω της ήπιας στυπτικής του δράσης είναι χρήσιμο στην παιδική διάρροια και τη νυχτερινή ενούρηση.

--Το θυμάρι  καταπολέμα την ψωρίαση  και την ακμή. 

--Κομπρέσες από θυμάρι δρουν κατά των μυϊκών σπασμών (στραβολαίμιασμα) και των τσιμπημάτων από έντομα.

--Ως γαργάρα ή στοματική πλύση, το θυμάρι είναι εξαιρετικό γιατρικό κατά του πονόλαιμου και της ουλίτιδας.

--Εξωτερικά, μπάνια με θυμάρι χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση από τους πόνους των ρευματισμών και το έλαιο του συχνά χρησιμοποιείται σε υγρά εντριβών και λάδια για μασάζ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ

Για να παρασκευάσουμε έγχυμα βάζουμε 1 κουταλιά του γλυκού θυμάρι, χωρίς κοτσάνι, σε 1 φλιτζάνι βραστό νερό, το σκεπάσουμε για 10 λεπτά και μετά το σουρώνουμε. Το μείγμα που προκύπτει το χρησιμοποιούμε εξωτερικά για τον καθαρισμό και την επούλωση των πληγών για γαργαρισμούς αλλά και το πίνουμε 1 με 2 φορές την ημέρα. 

 
Τσουκνίδα: 

Εκτός από την αντιαλλεργική της δράση, η τσουκνίδα, ενισχύει τον οργανισμό με μέταλλα και ιχνοστοιχεία! Κάνει καλό για την αναιμία αλλά και τους ρευματισμούς, ενώ με επάλειψη καταπολεμά ακόμη και εκζέματα, ακμή και τριχόπτωση.

Ο Ιπποκράτης αριθμεί την τσουκνίδα ανάμεσα στα φυτά “πανάκεια” (που κάνουν για όλες τις ασθένειες) και σήμερα μετά από 2.500 χρόνια κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει, η τσουκνίδα είναι από τα πιο χρήσιμα φαρμακευτικά φυτά, που δεν χρειάζεται να ψάξουμε στην άκρη του κόσμου για να τα βρούμε και δεν παρουσιάζει καμιά παρενέργεια. Ολόκληρο το φυτό είναι χρήσιμο με τις ρίζες του, φρέσκο και ξηρό. 
Περιέχει: βιταμίνη Α (πιο πολύ από το καρότο), Β, Κ, Ε, πολύ βιταμίνη C, σίδηρο, κάλλιο, ασβέστιο, ποτασσικά άλατα, ισταμίνη, φορμικό οξύ, χλωροφύλλη και πολλά άλλα σημαντικά ιχνοστοιχεία. Τα φύλλα της περιέχουν μυρμηκικό οξύ, χλωροφύλλη, σεροτονίνη, ακετυλοχολίνη, γλυκοκινόνες, και τανίνες. 

Έχει στυπτικές, διουρητικές και τονωτικές ιδιότητες, ελέγχει τις αιμορραγίες, καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες, αυξάνει την αιμογλομπίνη, τονώνει το κυκλοφοριακό σύστημα και  χαμηλώνει την πίεση και τα επίπεδα σακχάρου του αίματος. Διεγείρει τη λειτουργία του παγκρέατος. 
Χρησιμοποιείται εσωτερικά σαν έκχυμα ή βάμμα (σταγόνες) για την αναιμία, την αιμορραγία, τη διάρροια, τα υπερβολικά έμμηνα, αιμορροΐδες και ρευματισμούς. Γυναίκες που θηλάζουν κάνουν καλό να παίρνουν τη τσουκνίδα: αυξάνει το γάλα, δυναμώνει και τονώνει τη μήτρα και όλα τα θρεπτικά στοιχεία περνούν και στο μωρό. Οι έγκυες μπορούν από τον τρίτο μήνα της εγκυμοσύνης να το παίρνουν για τόνωση της μήτρας.
                            
Η τσουκνίδα βελτιώνει τη λειτουργία των νεφρών και είναι διουρητικό και αντιφλεγμονώδες μέσο στις παθήσεις των νεφρών και του ουροποιητικού συστήματος και σε περιπτώσεις κατακράτησης ούρων. Για τις πέτρες στα νεφρά και στη χολή, σε  κατακράτηση ούρων, σε νεφρίτιδα και κυστίτιδα.  Καταλύει το ουρικό οξύ. Ενδείκνυται  επίσης και στις ασθένειες του συκωτιού και της χολής. Ακόμα, χάρη στις διουρητικές ιδιότητες που έχει, βοηθάει στην απώλεια βάρους και την καταπολέμηση της κυτταρίτιδας! Επίσης έχει υψηλή περιεκτικότητα σε σεροτόνινη και ακετυλοχολίνη. Αυτές οι δύο ουσίες είναι φυσικά κατασταλτικά της όρεξης και βοηθάνε στην απώλεια βάρους.

Έχει αντιισταμινική δράση και έτσι είναι πολύτιμη σ’ όσους υποφέρουν από αλλεργίες και έκζεμα. Σε εποχιακή αλλεργία (hayfever) ξεκινάμε αγωγή με τσουκνίδα τρεις μήνες πριν εμφανιστεί η γύρη για τα καλύτερα αποτελέσματα, πίνουμε καθημερινά έκχυμα ή βάμμα τσουκνίδας.

Τονώνει τα μαλλιά και δυναμώνει την τρίχα. Καταπραΰνει τους αρθριτικούς και ρευματικούς πόνους, χάρη στο μυρμηκικό οξύ που περιέχει.

Η τσουκνίδα τονώνει όλο τον οργανισμό, γι’ αυτό είναι καλό να τη λαμβάνουν άτομα που αναρρώνουν από ασθένεια, σαν φαγητό και σαν τσάι. Τότε είναι καλό να πίνετε 3-6 φλιτζάνια τσάι τσουκνίδας την ημέρα για γρήγορη ανάρρωση. Είναι το καλύτερο φάρμακο για την αναιμία, γιατί περιέχει πολύ σίδηρο και η βιταμίνη c που έχει φροντίζει στην απόλυτη απορρόφηση από τον οργανισμό του σιδήρου. Σαν διεγερτικό τσάι -το energydrink της φύσης-  συνδυάζεται πολύ ωραία με σιδερίτη (τσάι του βουνού), κυνόροδο και κανέλλα.

Προσωπικά είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου βότανα, και αυτό επειδή έχει πάρα πολλές θεραπευτικές ιδιότητες καθώς και μεγάλη θρεπτική αξία. Και είναι και νοστιμότατη! Η καυστικότητα των τριχιδίων εξουδετερώνεται με βραστό νερό. Για κατανάλωση θεωρούνται καλύτεροι οι νεαροί τρυφεροί βλαστοί. Μπορούμε να τη τρώμε βραστή με λάδι και λεμόνι, να φτιάξουμε τσουκνιδόπιττες αλλά ακόμα πιο εύγευστη είναι η σούπα από τσουκνίδα. Στη σούπα δεν χάνονται οι βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία αφού την προσθέτουμε μόλις τρία λεπτά πριν το τέλος του ψησίματος.
Μοιράζομαι εδώ τη συνταγή μαζί σας:

2 μεγάλες πατάτες  1 κρεμμύδι  3 σκελίδες σκόρδο  3 κουτ. σούπας ελαιόλαδο   11/2 λίτρο ζωμό  2 δέσμες φρέσκες τρυφερές τσουκνίδες  ½ δέσμη ρόκα  ½ δέσμη μαϊντανό  1 κουτί cottagecheeseή Philadelphia

Ξεφλουδίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε σε κύβους 1x1 εκατοστό. Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο. Τηγανίζουμε το κρεμμύδι, το σκόρδο και τις πατάτες σε ελαιόλαδο μέχρι να ροδίσουν. Προσθέτουμε 1 ½ λίτρο ζωμό κότας ή λαχανικών και βράζουμε τη σούπα μέχρι να ψηθούν οι πατάτες. Ψιλοκόβουμε τις φρέσκες τρυφερές τσουκνίδες (φορούμε γάντια), τη ρόκα και το μαϊντανό. Προσθέτουμε αυτά τα βότανα και σβήνουμε τη φωτιά μετά από τρία λεπτά. Τέλος αναμιγνύουμε στη σούπα ένα κουτί cottagecheese ή Philadelphia.

Τα άτομα που παρουσιάζουν αυξημένη πηκτικότητα στο αίμα και αρτηριοσκλήρυνση πρέπει να αποφεύγουν τη τσουκνίδα. Το εκχύλισμα τσουκνίδας μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν δυναμωτικό λίπασμα ή/και σαν εντομοαπωθητικό. Μπορείτε να παρασκευάσετε εκχύλισμα είτε με χλωρή τσουκνίδα, είτε με αποξηραμένη (για χρήση όλο το χρόνο) χωρίς ουσιαστικές διαφορές στη σύσταση και τα αποτελέσματα.

Αναμίξτε 1 kg χλωρής τσουκνίδας (ή 200 gr. ξερής) με 10 l. νερό και ανακατέψτε. Τις αφήνετε 14 μέρες να μουλιάσουν και μετά στραγγίζετε. Ποτίστε τις ρίζες των φυτών σας με το εκχύλισμα και θα έχετε πιο δυνατά, υγιή φυτά. Δε χρειάζεται να βάλετε άλλα λιπάσματα. Με το ίδιο εκχύλισμα ψεκάζετε τα φυτά σας για να απωθήσετε βλαβερά έντομα.

Τέλος και τα ζώα αγαπούν τη τσουκνίδα, μπορούμε να τη αναμιγνύουμε στη τροφή των σκύλων, των αλόγων, αγελάδων και χοίρων κλπ. Δυναμώνει το τρίχωμα τους και το κάνει να γυαλίζει. Οι σπόροι τής τσουκνίδας δραστηριοποιούν την ωοτοκία τής κότας. Με όλα αυτά τα καλά που μας προσφέρει η τσουκνίδα, πώς να μη την αγαπούμε;

Ρόφημα τσουκνίδας για απώλεια βάρους και καταπολέμηση της κυτταρίτιδας Υλικά 2 κουταλιές φύλλα τσουκνίδας φρέσκα ή 1 κουταλάκι τσουκνίδα αποξηραμένη 1 κούπα βραστό νερό Χυμό από φρέσκο λεμόνι Εκτέλεση Βράζουμε το νερό και προσθέτουμε την τσουκνίδα. Το σκεπάζουμε και το αφήνουμε για 15 λεπτά. Προσθέτουμε φρέσκο χυμό λεμονιού. Καταναλώνουμε το ρόφημα ζεστό ή κρύο.

Καλεντούλα (κίτρινη μαργαρίτα): 

 Τα άνθη της καλεντούλας θα σε βοηθήσουν να απαλύνεις τα πρώτα σκασίματα του δέρματος του χειμώνα. Εκτός αυτού, το φυτό είναι άκρως ανακουφιστικό και σε περιπτώσεις εγκαυμάτων.

Η καλέντουλα (Calendula officinalis) είναι ένα άριστο επουλωτικό με πολύτιμες θεραπευτικές και καλλυντικές ιδιότητες. Τα άνθη της περιέχουν αιθέρια έλαια, σαπωνίνες, φλαβονοειδή, βιταμίνη C, ασβέστιο, καροτένια (πρόδρομα μόρια της βιταμίνης Α) και σημαντικές ποσότητες πυριτίου. Ο συνδυασμός του πυριτίου και της προστατευτικής βλέννας που περιέχει, καθιστά την καλέντουλα ένα από τα πιο σημαντικά βότανα για την αντιμετώπιση των δερματικών προβλημάτων για την ίαση των οποίων ο οργανισμός πρέπει να αναπλάσει νέους ιστούς. Επιπλέον, οι πηκτίνες που περιέχονται στα φύλλα της την καθιστούν ενυδατικό παράγοντα. Η καλέντουλα χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των πληγών και των δερματικών ερεθισμών, των εγκαυμάτων και εκζεμάτων. Ακόμη δίνει ελαστικότητα στο δέρμα και βοηθάει στην αντιμετώπιση των ραγάδων και των ρυτίδων.

Λάδι καλέντουλας

Για να φτιάξουμε το θεραπευτικό αυτό λάδι θα χρειαστούμε αποξηραμένα άνθη καλέντουλας λεπτοκομμένα και φυτικό έλαιο (ελαιόλαδο, ηλιέλαιο ή αμυγδαλέλαιο τα οποία δεν οξειδώνονται εύκολα, κατά προτίμηση βιολογικό). Η αναλογία είναι 1 μέρος βότανο: 4 μέρη φυτικού λαδιού Βάζουμε τα άνθη της καλέντουλας σε αποστειρωμένο βάζο με καπάκι και το καλύπτουμε με το φυτικό λάδι. Το αφήνουμε σε φωτεινό και ζεστό μέρος, για 2-4 εβδομάδες, φροντίζοντας να το ανακινούμε τακτικά. Κατόπιν σουρώνουμε το λάδι με λεπτή μουσελίνα και το αποθηκεύουμε σε αποστειρωμένο μπουκάλι από σκούρο γυαλί, σε μέρος δροσερό και σκοτεινό. Η προσθήκη βιταμίνης Ε συμβάλλει στη συντήρηση του λαδιού. Το λάδι καλέντουλας χρησιμοποιείται σαν βάση για μασάζ, και για την παρασκευή θεραπευτικών και καλλυντικών κρεμών.

ΒΑΜΜΑ ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΑΣ, 50ml  5€

Δράση: Αναλγητική, αντιφλεγμονώδης, αντισηπτική, αντισπασμωδική

Χρήσεις: Για φλεγμονώδεις καταστάσεις του στόματος, του φάρυγγα, του γαστρεντερικού, για γαστρεντερικές διαταραχές, τέλειο αντισηπτικό μετά από εξαγωγές δοντιών, για φλεγμονές του ήπατος και του σπλήνα

Δόση: 30-60 σταγόνες σε ένα ποτήρι νερό 3 φορές τη μέρα ή κατευθείαν κάτω από τη γλώσσα.

 προσοχη!

Δράση:
-Κατά της μέσης ωτίτιδας (ως σταγόνες)

-κατά της φλεγμονής δέρματος (τοπική χρήση)

-επούλωση τραυμάτων και εγκαυμάτων

Δοσολογία:
-Αλοιφή - συγκέντρωση 2%-5%, εφαρμογή στην πάσχουσα περιοχή του δέρματος
-Βάμμα - παρασκεύασμα 1:1 σε 40% αλκοόλη ή 1:5 σε 90% αλκοόλη, διαλυμένο κατά τουλάχιστον 1:3 με βρασμένο νερό, εφαρμογή στο δέρμα ως επίθεμα, τρεις με τέσσερις φορές την ημέρα

Πιθανές παρενέργειες:

-Σοβαρή αλλεργική αντίδραση (αναφυλακτικό σοκ) ή υπνηλία, όταν λαμβάνεται από το στόμα

Προσοχή: Η καλανδή δεν πρέπει να λαμβάνεται από το στόμα! 

 

 Λεβάντα: 

Εκτός από τις αρωματικές της ιδιότητες η λεβάντα είναι γιατρικό για πάσης φύσεως πόνο.  Πονοκέφαλος, στομαχόπονος, κολικοί εντέρου, ταχυπαλμίες, πρηξίματα, στραμπουλήγματα και πόνος από μικρά αιματωματάκια (μελανιές) απαλύνονται με αφέψημα ή επάλειψη με την αρωματική λεβάντα…

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Είναι φυτό αντιαγχωτικό, ελαφρά υπνωτικό και αντισηπτικό. Χαλαρώνει και γαληνεύει τον οργανισμό. Χρησιμοποιείται κατά της ημικρανίας, της νευρικότητας, του άσθματος, της κατάθλιψης, της προεμμηνορυσιακής έντασης και κάθε μορφής stress. Συνιστάται σε περιπτώσεις βήχα, λαρυγγίτιδας και διάρροιας.  Με πλύσεις και καταπλάσματα καταπραΰνει πληγές, τσιμπήματα, πρηξίματα, δερματίτιδες και ρευματικούς πόνους.

Aν νιώθετε τα νεύρα σας τεντωμένα λόγω επαγγελματικών ή οικογενειακών δυσκολιών, επειδή υποφέρετε από αϋπνία ή για κάποιον άλλο λόγο (π.χ. κατάχρηση αλκοόλ ή καφέ) και κυκλοφορείτε με... το ζωνάρι σας λυμένο για καβγά, καλό θα ήταν να κάνετε μια θεραπεία με άνθη λεβάντας. Φτιάξτε ένα ελαφρύ έγχυμα αφήνοντας για 5 λεπτά 50 γρ. αποξηραμένα άνθη του φυτού σε 1 λίτρο κρύο νερό. Πίνοντας 3-4 φλιτζάνια από το έγχυμα μέσα στη μέρα -το ένα οπωσδήποτε λίγο πριν από την ώρα του ύπνου-, θα ηρεμήσετε και θα πάψετε να είστε ευερέθιστοι. Φροντίστε, όμως, να τηρείτε τη σωστή δοσολογία, γιατί η λεβάντα σε υπερβολική δόση μπορεί να είναι τοξική. H λεβάντα, που από το 18ο αιώνα είχε καταταγεί στα λεγόμενα «κεφαλικά φυτά» λόγω της επίδρασής της στο νευρικό σύστημα, με τα αιθέρια έλαια που περιέχει λειτουργεί κατευναστικά και ηρεμιστικά.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ

Βάζουμε 1 κουταλιά του γλυκού φύλλα ή άνθη σε 1 φλιτζάνι βραστό νερό για 5-10 λεπτά. Πίνουμε 1-2 φορές τη μέρα. Για εξωτερική χρήση βάζουμε διπλάσια ποσότητα βοτάνου. Η λεβάντα δεν πρέπει να λαμβάνεται σε μεγάλες δόσεις γιατί μπορεί να ερεθίσει το στομάχι.  
 

Τίλιο (Φιλύρα, Φλαμούρι): 

Είναι ένα από τα βότανα που πρέπει να έχεις απαραίτητα στο σπίτι, αφού αποτελεί «μαγικό φίλτρο» για ιώσεις και κρυολογήματα.
Εκτός από τις ηρεμιστικές του ιδιότητες, καθώς ρίχνει την πίεση και ηρεμεί τα νεύρα, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό σε περιπτώσεις ημικρανίας, καταρροής και άλλων συμπτωμάτων γρίπης. Τέλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πεπτικές ανωμαλίες, ελευθερώνοντας τους σπασμούς και βελτιώνοντας την πέψη.

Το τίλιο λοιπόν έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες (ηρεμιστικό, διουρητικό, ήπιο στυπτικό) και θεωρείται ότι προλαμβάνει την αρτηριοσκλήρωση και την υπέρταση. Το βότανο αυτό ενδείκνυται για όσους έχουν υψηλή πίεση και παράλληλα είναι νευρικοί, με αποτέλεσμα η πίεσή τους να ανεβαίνει όταν εκνευρίζονται. Το τίλιο έχει την ιδιότητα να χαλαρώνει τα αιμοφόρα αγγεία και να επουλώνει τα τοιχώματά τους. Μπορείτε να πίνετε 1-2 φορές την ημέρα ρόφημα τίλιου μεταξύ των γευμάτων ή όταν νιώθετε ότι είστε σε ένταση.
Πώς να το ετοιμάσετε:  Ρίχνετε 1 κουταλιά τίλιο σε 1 φλιτζάνι βρασμένο νερό για 10’ και μετά σουρώνετε. Το τίλιο μπορεί να συνδυαστεί με τον κράταιγο.

Φαρμακευτικές ιδιότητες: Για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες είναι γνωστά τα άνθη και τα φύλλα του δέντρου τα οποία περιέχουν μαλακτικές ουσίες, πτητικά έλαια πλούσια σε φαρνεζόλη, διάφορα γλουκονικά, σάκχαρα, στυπτικά και ουσίες παρόμοιες με την βιταμίνη Ε.  Είναι ένα αρωματικό βότανο που δρα ως διουρητικό και αποχρεμπτικό, ηρεμεί τα νεύρα και κατεβάζει την υψηλή πίεση του αίματος, αυξάνει την εφίδρωση, ελευθερώνει τους σπασμούς και βελτιώνει την πέψη.

Χρησιμοποιείται εσωτερικά και δρα θετικά σε προβλήματα υπέρτασης, αρτηριοσκλήρυνσης, καρδιακές και πεπτικές ανωμαλίες που συνοδεύονται με ανησυχία, ουρικές φλεγμονές, γρίπη, αναπνευστική καταρροή, ημικρανία, νευρική υπερένταση και πονοκέφαλους.

Το έγχυμα των ανθών και των φύλλων το παίρνουμε σε κρυολογήματα που συνοδεύονται από πυρετό (συνάχι, βήχα, γρίπη, φλέματα, βρογχίτιδα κ.α.). Χάρη στην ιδιότητα του βοτάνου να προκαλεί εφίδρωση και αύξηση της διούρησης, τα άνθη χρησιμοποιούνται και σε ασθένειες των νεφρών και της ουρήθρας, όπως επίσης και για να ελαφρώσουν τους πόνους και να βελτιώσουν την λειτουργία του στομάχου. Χρησιμοποιείται επίσης ως χολαγωγό στις ασθένειες του συκωτιού και πέτρες στη χολή. Είναι καλό ηρεμιστικό και μας βοηθά να κοιμηθούμε καλά και ήρεμα.

Ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα και βοηθά στη πρόληψη των καρδιοπαθειών μια και έχει θετική δράση στη μείωση της χοληστερόλης και την χαλάρωση των αρτηριών.

 

Το τίλιο συνδυάζεται πολύ καλά με τον Κράταιγο για την υψηλή πίεση και με τον Λυκίσκο για τη νευρική πίεση. Σε κρυολογήματα και γρίπη συνδυάζεται καλά με τον Σαμπούκο.

Το τσάι Τίλιου είναι πολύ δημοφιλές στη Γαλλία και πίνεται ως καθημερινό ρόφημα. Αρέσει στα παιδιά χάρη στη γλυκιά του γεύση, πράγμα που το καθιστά ένα από τα αγαπημένα τους βότανα. Τα ηρεμεί αν είναι νευρικά, βοηθά στις αϋπνίες και ανακουφίζει από τον βήχα και τα κρυολογήματα. Θερμαίνει και χαλαρώνει το πεπτικό σύστημα και είναι ευεργετικό για όσους είναι πολυάσχολοι και τρώνε βιαστικά. Αν είμαστε στρεσαρισμένοι, νευρικοί και πολυάσχολοι το τίλιο μας είναι πολύτιμο. Αν όμως είμαστε πάρα πολύ κουρασμένοι ας μην το πιούμε, γιατί λόγω της καταπραϋντικής του δράσης μπορεί να επιδεινώσει το αίσθημα της κόπωσης.

Τα άνθη της φλαμουριάς συλλέγονται αμέσως μόλις ανθίσουν γιατί αργότερα αναπτύσσουν ναρκωτικές ιδιότητες.

Τέλος, δίνει λάμψη σε ξηρά και ευαίσθητα μαλλιά.

  

Χαμομήλι: 

Το γνωστό μας λουλουδάκι ενδείκνυται για μικροπροβλήματα με το στομάχι, τα νεφρά κι έντερα. Εκτός από το πεπτικό όμως σύστημα, το χαμομήλι είναι κατάλληλο για δερματικούς ερεθισμούς και αϋπνίες.

Εσωτερική: εξαιρετικό καταπραϋντικό για το στομάχι και θαυμάσιο μαλακτικό, βοηθά στην αϋπνία, στον παροξυσμό άσθματος, στις νευραλγίες και στις ημικρανίες.

Τρόπος παρασκευής ροφήματος: τα άνθη του γίνονται έγχυμα. Βάζουμε μία κουταλιά της σούπας χαμομήλι σε 150γρ. βραστό νερό και το αφήνουμε 15 λεπτά. Το σουρώνουμε και το πίνουμε με μέλι.

Εξωτερική: το έγχυμα (χωρίς μέλι) χρησιμοποιείται στο καθάρισμα μολυσμένων ματιών και πληγών του δέρματος.

Στο μπάνιο: βάζουμε 300γρ. χαμομήλι, ή διάφορα αρωματικά βότανα (δυόσμο, δενδρολίβανο, φασκόμηλο κ.λπ.), σε μία κατσαρόλα με καυτό νερό και το αφήνουμε για 15 λεπτά. Σουρώνουμε και ρίχνουμε το έγχυμα στο νερό του μπάνιου. Ξεκουράζει και ηρεμεί από το στρες.

Προσοχή: η κατάχρηση της εσωτερικής χρήσης μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστες καταστάσεις, όπως ζαλάδες, αύξηση των καρδιακών παλμών, κεφαλαλγίες, αϋπνίες κ.λπ.

Μολόχα: 

Εκτός από καλλωπιστικό φυτό, η μολόχα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση σε προβλήματα του αναπνευστικού, του πεπτικού ακόμη και του ουροποιητικού καθώς έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

"παύει τας ωδίνας" έλεγε ο Ιπποκράτης και οι αρχαίοι...

η μολόχα είναι από τα φυτά που αγαπήθηκαν  πολύ και  χρησιμοποιήθηκαν από τα πολύ μακρινά χρόνια... από το 700 π.χ περίπου χρησιμοποιήθηκε ως τροφή και ως φαρμακευτικό βότανο...
σαν τροφή χρησιμοποιήθηκαν σχεδόν όλα τα μέρη του βοτάνου...

τα φύλλα...    οι τρυφεροί βλαστοί...   αλλά και τις ρίζες...

αυτός που ανέφερε πρώτος την μολόχα τον έβδομο αιώνα π.χ ήταν ο Ησίοδος...
οι δε Βυζαντινοί σχολιαστές του μας πληροφορούν ότι στα χρόνια εκείνα έφτιαχναν με μολόχα και με πολλά άλλα βότανα έναν θρεπτικότατο πολτό... στην αρχαία Ελλάδα καλλιεργούσαν την μολόχα μαζί με άλλα λαχανικά και βότανα στους κήπους τους... έλεγαν ότι σταματούσε την πείνα και τη δίψα...  την επαίνεσαν  ο Πυθαγόρας και ο Πλάτωνας...
οι δε Ρωμαίοι την θεωρούσαν λιχουδιά και την είχαν στα τραπέζια τους...
ο Κικέρων με τον Οράτιο μας αναφέρουν πολλές από τις ανακουφιστικές της ιδιότητες... ο δε  Πλίνιος έλεγε ότι αν τρώμε μια χούφτα μολόχα τη μέρα δεν θα μας βρει καμία αρρώστια... ο Καρλομάγνος είχε διατάξει να καλλιεργείται μολόχα σ' όλους τους αυτοκρατορικούς κήπους...
Οι Φελάχοι, που τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας ζούσαν με χόρτα, έφτιαχναν ένα νόστιμο φαγητό από τις ρίζες της μολόχας τις οποίες αφού τις έβραζαν μετά τις τηγάνιζαν με κρεμμύδια....
υπάρχει ένα πρόσωπο το οποίο έχει συνδεθεί από την αρχαιότητα με την μολόχα... το πρόσωπο αυτό είναι ο Κρητικός Επιμενίδης... ο άνθρωπος αυτός κινείται μεταξύ μύθου και ιστορίας και λέγεται πως είχε κοιμηθεί για πενήντα χρόνια σε ένα σπήλαιο στην Κρήτη.... όταν ξύπνησε βρέθηκε σε έναν καινούργιο κόσμο... για να μην διψά και για να μην πεινά λοιπόν έτρωγε μόνον μολόχα και βολβούς... και έτσι η μολόχα έγινε το βότανο των μυστικιστών και από τότε χρησιμοποιείται σε διάφορες μυήσεις...
λέγεται ακόμα ότι ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στους Πυθαγόρειους και επειδή τα άνθη της είναι στραμμένα πάντα προς τον ουρανό θεωρήθηκε ιερό βότανο... ο  Ιάμβλιχος μας αναφέρει ότι ο Πυθαγόρας συνιστούσε να αποφεύγεται η μολόχα  επειδή είναι η πρώτη αγγελιοφόρος της "συμπάθειας"των ουρανών προς την Γαία...  

ο Ιπποκράτης παρασκεύαζε

α) ένα κατάπλασμα με κρασί και μολόχα  για να αντιμετωπίσει τα οιδήματα και τις φλεγμονές... β) τη συνιστούσε σαν αφέψημα εναντίον διαφόρων γυναικολογικών προβλημάτων... γ) παρασκεύαζε με αυτή κολπικά υπόθετα τα οποία χρησιμοποιούσε για να διευκολύνει τους τοκετούς και να μετριάσει τους πόνους...

ο Δίφιλος ο Σίφνιος έγραψε ότι βοηθά σε περιπτώσεις ερεθισμού των νεφρών και της κύστης... ακόμα χρησιμοποιείτο  ως αποχρεμπτικό και καθαρτικό φάρμακο... από τα άνθη της παρασκευάζονταν αφέψημα εναντίον παθήσεων του πεπτικού και του ουροποιητικού συστήματος... η σοφή λαϊκή ιατρική θεωρεί τη μολόχα ως ένα από τα αποτελεσματικότερα φαρμακευτικά βότανα εναντίον της δυσκοιλιότητας... την ιδιότητα αυτή της μολόχας την τονίζει με έμφαση και ο Βυζαντινός συγγραφέας Συμεών Σηθ... ενώ στα "Βυζαντινά Γεωπονικά"είναι το βότανο που θεραπεύει "τα κρυφά πάθη των γυναικών"... τα νοσήματα των νεφρών.... τα ηπατικά νοσήματα..... τις πληγές.... τις φλεγμονές και πολλά-πολλά άλλα.....
το "Περί χυμών, βρωμάτων και πομάτων",ένα άλλο βυζαντινό κείμενο, αναφέρει τη μολόχα ως εξαιρετικά εύπεπτη και δυναμωτική τροφή...

πιστευόταν ότι α) απαλλάσσει το σώμα από τις αρρώστιες... β) θεραπεύει τα πάντα εξαιτίας της ήπιας καθαρτικής δράσης της...
στη Πελοπόννησο ήταν και είναι πολύ γνωστή γιατί φυτρώνει παντού... από τα καλλιεργημένα χωράφια μέχρι τα χαλάσματα... και από τους κήπους μέχρι του δρόμους και τα πετρώδη εδάφη...
με ονομασίες όπως  αγριμολόχα  μαλάχη  αμπελόχα αμολοχάκι μάλβα τη βρίσκουμε πάνω σε παλιούς τοίχους... κοντά σε μονοπάτια... σε χέρσες εκτάσεις και πάντα μα πάντα κοντά σε κατοικημένες περιοχές... αν τη συναντήσουμε μακριά από κατοικημένες περιοχές αυτό θα σημαίνει ότι κάποτε υπήρχε ένα σπίτι εκεί!!! τα πανέμορφα λουλούδια της πλαισίωναν πάντα τα στεφάνια της Πρωτομαγιάς... με τους κλώνους της έφτιαχναν και φτιάχνουν δακτυλίδια και βραχιόλια για να υποδεχθούν την όμορφη εποχή της Άνοιξης... με τα φύλλα της μολόχας σε πολλά σπίτια της υπαίθρου δίπλωναν και διπλώνουν ντολμάδες... το δε αφέψημα και το έγχυμα της τα χρησιμοποιούσαν σαν γιατρικό... αν πονούσε σε κάποιον ο λαιμός έβραζαν μολόχα, έριχναν μέσα μια κουταλιά μέλι και του έδιναν να πιει και να κάνει γαργάρες... οι βλαστοί και τα φύλλα βράζονταν ή μαγειρεύονταν με διάφορους τρόπους ... τα συνδύαζαν θαυμάσια, με όσπρια... με κρέας... με ρύζι ...  τα έκαναν γιαχνί ή ομελέτες... ο καρπός της μολόχας  είναι μεριστόκαρπος που το λένε "ψωμάκι", επειδή μοιάζει με σπιτίσιο ψωμί... παλιά τα μικρά παιδιά τον μάζευαν και τον έτρωγαν... 

το έγχυμά της είναι θαυμάσιο, συνήθως σε συνδυασμό με χαμομήλι...  ένα ζεστό ρόφημα με μια κουταλιά θυμαρίσιο μελί α) φέρνει μια γλυκιά ανακούφιση στον πονεμένο λαιμό... β) ηρεμεί  τον βήχα... γ) βοηθάει  να αναπνεύσουμε καλύτερα... η μολόχα ανάλογα σε πια περιοχή φυτρώνει παρουσιάζει αλλαγές στο χρώμα των λουλουδιών της... η μολόχα που φυτρώνει σε γόνιμα χωράφια έχει έντονα ρόδινα άνθη... ενώ αν φυτρώνει σε ξερό πετρώδες μέρος τα άνθη του είναι ξέθωρα ροζ ή άσπρα ή βιολετιά... αυτή δε που φυτρώνει μέσα στα χωριά σε όχθους και σε χαλάσματα είναι "ο σπιτιάρης"... με λουλουδάκια πιο μικρά με ένα ροζ ανοιχτό όμορφο χρώμα... σε πολλά  χωριά της Γαλλίας έχουν την συνήθεια να προσθέτουν στις  πατάτες τους τις τρυφερές κορφές και τα φύλλα της μολόχας γιατί πιστεύουν πως διευκολύνει τη λειτουργία των νεφρών... 

οι δε λεγόμενοι πρακτικοί θεραπευτές σε διάφορες χώρες της Ευρώπης- όπως της Αγγλίας και της Γαλλίας- φτιάχνουν μια γλυκιά κρέμα-πάστα από ρίζες μολόχας που είναι μαλακτική και θεραπευτική για τον πονεμένο λαιμό... το βήχα και τη βραχνάδα... έτσι λοιπόν η μολόχα χρησιμοποιείτο από αρχαιοτάτων χρόνων στην φαρμακευτική ως:   μαλακτικό... αποχρεμπτικό... στυπτικό...  αντιφλεγμονώδες και επουλωτικό βότανο άλλες φαρμακευτικές της ιδιότητες είναι: 

1) μαλακώνει τους κάλους των ποδιών... 2) το έγχυμα της  χρησιμοποιείται σαν ποδόλουτρο για να ξεκουράζει τα κουρασμένα πόδια...3) τα ποδόλουτρα  με έγχυμα μολόχας ανακουφίζουν τα πρησμένα πόδια ειδικά αν η φλεγμονή έπεται ενός κατάγματος...      

 χρησιμοποιείται ακόμα σε περιπτώσεις:

1) βρογχικών... 2) βήχα... 3) λαρυγγίτιδας... 4) ουλίτιδας... 5) δερματικών προβλημάτων... 6) εντερικών προβλημάτων... 7) κολικών... 8) γαστρίτιδας... 9) κυστίτιδας... 10) διάρροιας... 11) αιμορροΐδων... 12) καταρροής... 13) πνευμονίας... 14) βραχνάδας... 15) οξείας δυσεντερίας... 16) κατακράτησης ούρων... 17) αιματουρίας... 18) φλεγμονών της ουροδόχου κύστης... 19) προβλημάτων των νεφρών... 20) πιστεύεται ότι θεραπεύει την επιληψία και... 21) ότι ο χυμός της θεραπεύει από τα τσιμπήματα της μέλισσας ή της σφήκας... 

ακόμα σαν κατάπλασμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για: 1) φλεγμονές 2) οιδήματα 3) κτυπήματα 4) μελανιές 5) στραμπουλήγματα  έχει δε άριστα αποτελέσματα αν χρησιμοποιηθεί χλιαρό έγχυμα σε μορφή κομπρέσας στην ξηρότητα των δακρυϊκών πόρων... 

ακόμη σε διεθνής μελέτες  έχει αναφερθεί ότι δύο με τρία φλιτζάνια έγχυμα μολόχας την ημέρα σε συνδυασμό με κομπρέσες στο στήθος το βράδυ-από  ζεστά φύλλα και στραγγισμένα καλά άνθη-έχουν πολύ αρεστά αποτελέσματα στο εμφύσημα όπως και σε περιπτώσεις δύσπνοιας... και βέβαια δεν ξεχνάμε ότι τα βότανα χρειάζονται προστασία από το φως και την υγρασία γι αυτό το μέρος που τα αποθηκεύουμε πρέπει να είναι σκοτεινό και ξηρό... να είμαστε σίγουροι  από εκεί πού τα αγοράζουμε ώστε να έχουμε πάντα το μέγιστο της αποτελεσματικότητας των βοτάνων μας...

Μελισσόχορτο:

Μπορεί να μην είναι από τα βότανα που θα σε βοηθήσουν να καταπολεμήσεις τα συμπτώματα του κρυολογήματος, αν όμως έχεις πρόβλημα με τον ύπνο -κάτι που ίσως επιδεινώνεται όταν είσαι άρρωστη- τα παραπάνω βότανο ίσως σε βοηθήσει να κοιμηθείς σαν πουλάκι... Πρόκειται για το γνωστό «βάλσαμο» γνωστό για τις χαλαρωτικές και αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. 

Η Μελίσσα ή Μελισσοχορτο ή Κιτροβάλσαμο (Melissa officinalis) είναι φυτό που ανήκει στην οικογένεια της μέντας και το οποίο ευδοκιμεί στη Νότιο Ευρώπη και κυρίως στη Μεσόγειο. Χρήσιμο είναι ολόκληρο το φυτό.

To Μελισσοχορτο φαίνεται να είναι ένα βοτανο με πάρα πολλές χρήσεις - κλινικές μελέτες εντοπίζουν όλο και περισσότερες ιδιότητες του. Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεια το Μελισσόχορτο χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιμετώπιση διαταραχών του νευρικού συστήματος καθώς και στην αποφυγή ανάπτυξης έλκους. Το Μελισσοχορτο είναι αγχολυτικό (παρουσιάζει αντικαταθλιπτική δράση) και ήπια ηρεμιστικό. Η κατανάλωση του βοηθάει στην αντιμετώπιση του άγχους και της υπερέντασης, ενώ ταυτόχρονα είναι αποτελεσματικό σε περιπτώσεις αϋπνίας. Κλινικές μελέτες έδειξαν πως η δράση του αυτή οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στο ροσμαρινικό οξύ (rosmarinic acid) που περιέχει το βοτανο (και όχι στα αιθέρια έλαια όπως υποστηρίζουν αρκετοί).  

Πρόσφατη συστηματική έρευνα σε φοιτητές έδειξε πως η κατανάλωση Μελισσοχορτου μείωνε σημαντικά το stress κατά τη διάρκεια των εξετάσεων - οδηγώντας σε καλύτερη συγκέντρωση και επιδόσεις (για ως και 6 ώρες μετά τη κατανάλωση). Όσο αφορά τη χρήση του Μελισσόχορτου για την αντιμετώπιση γαστρεντερικών ενοχλήσεων, μελέτες έδειξαν πως η κατανάλωση του προστατεύει από τα έλκη. Πιο συγκεκριμένα, η κατανάλωση του  Μελισσόχορτου φάνηκε να αυξάνει  την έκκριση προσταγλαδίνης Ε2 (prostaglandin E2) και βλεννίνης από τον οργανισμό και τη μείωση της έκκρισης οξέων.   

Το Μελισσοχορτο παρουσιάζει έντονη αντιοξειδωτική δράση και μέτρια αντιβακτηριδιακή. Η εξωτερική χρήση (σε μορφή κρέμας) βοηθάει στην αντιμετώπιση του έρπη (herpes simplex). Τα τελευταία χρόνια γίνονται κλινικές έρευνες σχετικά με την θετική επίδραση της κατανάλωσης του βοτανου στη ρύθμιση του θυροειδή και στην αντιμετώπιση του HIV-1. Παρόλα αυτά - καθώς δεν έχουν εξαχθεί ακόμη τελικά συμπεράσματα - άτομα με φαρμακευτική αγωγή για το θυροειδή (π.χ. thyroxine) πρέπει να αποφεύγουν τη κατανάλωση του.

Το Μελισσοχορτο περιέχει πολλά ενεργά συστατικά όπως αιθέρια έλαια (0.02-0.3%), πολυφαινόλες (chlorogenic, ferulic και caffeic acids), φλαβονοειδή, μονοτερπένια (30-40% citronellal, citral a and b, methyl citronellate, ocimene, citronellol) και σεσκιτερπένια (10% beta-caryophyllene και germacrene D, eugenyl glucoside).

Έχει τη φήμη ότι δρα κατά του γήρατος. Ευεργετικό στο δέρμα, στο νευρικό σύστημα και στο στομάχι. Ασκεί τονωτική επίδραση στην καρδιά και το κυκλοφορικό σύστημα, προκαλώντας διαστολή των περιφερειακών αγγείων, μειώνοντας έτσι την πίεση του αίματος. Χρησιμοποιείται σαν βοηθητική αγωγή σε αλλεργίες, ταχυκαρδίες, υπέρταση, αϋπνίες, δυσμηνόρροια, δυσπεψία, ουρικό οξύ, εμπύρετες παθήσεις, γρίπη, ρευματισμούς και κάθε μορφή άγχους και stress.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ

Βάζουμε 1-2 κουταλιές του γλυκού σε 1 φλιτζάνι βραστό νερό για 5-10 λεπτά καλά σκεπασμένο. Πίνουμε 2-3 φορές τη μέρα.

Χρησιμοποιείται στην ζαχαροπλαστική, στην ποτοποιία (βενεδικτίνη) και στη μαγειρική. Αρωματίζει κρέατα φούρνου, πουλερικά, ψάρια, σούπες και φρουτοσαλάτες.  Στην Δυτική Ευρώπη είναι διαδεδομένο ένα ποτό με το όνομα  “Eau de melisse des Carmes” που το πρωτόφτιαξαν καρμελίτες καλόγεροι τον 17ο αιώνα. Η συνταγή του είναι η εξής. Αφήνουμε ανθοκορφές μελισσόχορτου μαζί με φλούδες λεμονιού, κανέλλα, γαρύφαλλο, μοσχοκάρυδο, γλυκάνισο και κορίανδρο να μουλιάσουν μερικές μέρες σε λευκό κρασί χωρίς να είναι εκτεθειμένο στον ήλιο.

Προσοχή: Αν λαμβάνεις θεραπεία με αντικαταθλιπτικά ή άλλα ηρεμιστικά καλό θα ήταν να αποφύγεις να πάρεις μελισσόχορτο και να συμβουλευτείς το γιατρό σου σχετικά με τα βότανα που θα μπορούσες να πάρεις.