ΒΓΑΛΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ - ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

ΤΟ ΨΑΡΙ ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΥ

Σ’ ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί ζούσε προ ετών ένας ιερέας ευλαβέστατος. Η ψυχούλα του ήταν γεμάτη στοργή για το ποίμνιό του και ειδικά για τους πονεμένους. Έφτασε όμως η μέρα που δοκιμάστηκε κι εκείνος και πόνεσε πολύ.

Η κόρη του, μια εξαιρετική κοπέλα, είχε παντρευτεί πρόσφατα μ’ ένα νοικοκυρεμένο παληκάρι. Έφτασε, λοιπόν, ο καιρός να φέρει στον κόσμο το πρώτο παιδάκι της. Κατά τον τοκετό όμως, πέθανε! Πήγε Μάρτυρας να συναντήσει τον Πλάστη της, αφήνοντας πολύ πόνο πίσω της.

Ο ιερέας πατέρας της πόνεσε κι αυτός πολύ στο χωρισμό, αλλά με ακλόνητη Πίστη στο Θεό πρόσφερε δοξολογία στο άγιο όνομά Του. Την αγάπη του δε, για την θυγατέρα του εξέφραζε με θερμές προσευχές για την ψυχή της και με κρυφές ελεημοσύνες.

Ο ιερέας είχε έναν αδελφό καπετάνιο που, απόμαχος πια της θάλασσας, είχε γίνει στεριανός για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του. Είχε δημιουργήσει περιουσία κι απολάμβανε πλέον τους κόπους του.

Δυστυχώς όμως ήταν σχεδόν άπιστος, παρ’ όλο που είχε καλή καρδιά. Τα βραδάκια, όταν μαζεύονταν στο φιλόξενο σπίτι του παπά μαζί με μερικούς φίλους, κάποιους αγαθούς νησιώτες που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στην εκκλησία, έπιναν το ζεστό τους φασκόμηλο και κουβέντιαζαν. Ο καπετάνιος ένα βράδυ ειρωνεύτηκε τον ιερέα και του είπε:

- Σιγά καημένε παπά, μην υπάρχει άλλη ζωή και σε βλέπει η κόρη σου τι λέμε και τι κάνουμε!

Ο ιερέας με πραότητα προσπάθησε να τον βοηθήσει ν’ αποβάλει την απιστία, γιατί ήξερε πως κατά βάθος υπέφερε η ψυχή του μέσα στη θανατερή παγωνιά της. Εκείνος όμως δε φάνηκε να επηρεάζεται.

Ένα βράδυ, λοιπόν, ο ιερέας βλέπει τη θυγατέρα του στον ύπνο του. Ήταν ολόφωτη. Λευκοντυμένη, χαρούμενη, και του λέει: “Πατέρα, σ’ ευχαριστώ για όλα. Για την αγάπη σου, τις προσευχές σου, και τις ελεημοσύνες που κάνεις για την ψυχή μου. Πες, σε παρακαλώ, και στον θείο μου (τον καπετάνιο) ότι τον ευχαριστώ για το ψάρι που μούστειλε!”.

Αυτά είπε κι ενώ χαμογελούσε αγγελικά, τόνειρο έσβησε…

Ο ιερέας, όταν σηκώθηκε το πρωί, αισθανόταν μεγάλη χαρά και συγκίνηση.

Το βράδυ διηγήθηκε το όνειρο στη συντροφιά. Όλοι συγκινήθηκαν,  μόνο ο καπετάνιος κοιτούσε δύσπιστα τον αδελφό του. Όταν όμως του είπε ότι η ανιψιά του τον ευχαριστεί για το ψάρι που της έστειλε, κι ότι δεν μπορεί να εξηγήσει αυτά τα λόγια της, ο καπετάνιος τινάχθηκε όρθιος. Τα μάτια του γέμισαν δάκρυα και τα χέρια του άρχισαν να τρέμουν. Απ’ το στόμα του βγήκε η κρυφή Πίστη της καρδιάς του:

- “Θεέ μου!”, ψιθύρισε και μια κοίταζε τον ένα και μια τον άλλον σαστισμένος.

Όλοι τον ρώτησαν τι συνέβαινε. Γιατί τόση ταραχή, γιατί τόση συγκίνηση; Εκείνος, όταν συνήλθε κάπως, ξανακάθησε στην καρέκλα του και χωρίς να εμποδίζει τα δάκρυά του να τρέχουν στο ηλιοψημένο πρόσωπό του, τους είπε με ταπεινή φωνή: “- Ναι, είναι αλήθεια, ζουν οι ψυχές και μας βλέπουν! Ανήμερα στην κηδεία της ετοιμαζόμουν να κατέβω στην εκκλησία, όπου θα την διαβάζατε. Είχα πολύ πόνο μέσα μου. Το ξέρεις, παπά, πόσο αγαπούσα αυτή τη θυγατέρα σου. Ήταν πάντα άγγελος…

Εκείνη τη στιγμή έφθασε ένας φίλος μου ψαράς κάτω απ’ τον πέρα γιαλό. Του ‘χα πει πως, όταν έπιανε καλό ψάρι να μου το ‘φερνε κι εγώ θα το πλήρωνα όσο-όσο. Εκείνη όμως τη στιγμή με νευρίασε η παρουσία του, καθώς κρατούσε το ροφό κρεμασμένο στο πλάι του. Του είπα λοιπόν απότομα:

- Δε θέλω ψάρια σήμερα, δεν θέλω τίποτε. Σήμερα κηδεύω την ανηψιά μου!

Ο άνθρωπος όταν τάκουσε πάγωσε και με κοίταζε αμίλητος. Τον λυπήθηκα και του είπα:

- Όμως, να, στο πληρώνω και συ δώστο σε κανένα φτωχό για την ψυχή της!

Εκείνος πήρε τα χρήματα, με συλλυπήθηκε κι έφυγε γρήγορα. Το περιστατικό αυτό δεν το ‘πα σε κανέναν και το είχα ξεχάσει. Αλλά η ψυχούλα της δεν το ξέχασε και μου ‘στειλε τις ευχαριστίες της”, είπε και σκούπισε με την ανάστροφη του χεριού του τα δάκρυά του. Μετά χαμογέλασε γλυκά, μα τόσο γλυκά! Μέσα σ’ αυτό το χαριτωμένο χαμόγελο ο ιερέας διέκρινε το γλυκοχάραμα της αναγεννημένης Πίστεώς του. Η νύχτα της απιστίας έφυγε…

- “Δοξασμένο το Ονομά Σου Πολυέλεε Κύριε”,

ψιθύρισε ο ιερέας και τον αγκάλιασε με το βλέμμα του…

Ευρωπαιοι κανιβαλλοι - Η σφαγή των δελφινιών

ΔΑΝΙΑ & ΦΕΡΟΟΙ ΝΗΣΟΙ =

ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ

ΝΤΡΟΠΗ ΑΙΣΧΟΣ  ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΔΗΘΕΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΩΝ ΛΑΩN

Αυτή είναι η Δημοκρατία που πρεσβεύετε; Είστε δολοφόνοι του περιβάλλοντος και της θείας φύσης

Καλούμε όλους να διαδώσουν τις εικόνες αυτές αλλά και να εκφράσουν τον αποτροπιασμό τους για την ανοχή που δείχνει η δημοκρατικότατη Ευρώπη στο έγκλημα κατά της Μητέρας Φύσης. Στην Ευρώπη που ονειρευόμαστε «άνθρωποι» σαν αυτούς των παρακάτω εικόνων δεν χωρούν ….

Ντροπή στη Δανία και στην Ευρώπη !!! Η θάλασσα κάθε χρόνο γίνετε κόκκινη, όχι λόγω κάποιων κλιματικών ή περιβαλλοντικών αίτιων, αλλά λόγω του ότι κάποιοι μανιασμένοι «πολιτισμένοι» «άνθρωποι» σκοτώνουν εκατοντάδες δελφίνια Καλντερόν (Γκρίνδα), γνωστά για την υψηλή νοημοσύνη τους .

Συμβαίνει κάθε χρόνο στους Νήσους Φερόες της Δανίας και πρωταγωνιστές αυτής της βάναυσης σφαγής είναι οι έφηβοι. ΞΕΡΕΤΕ ΤΟ ΓΙΑΤΙ ; Όπως οι ίδιοι λένε, με τον τρόπο αυτό τα κτήνη αυτά θέλουν να «αποδείξουν» ότι είναι πλέον ενήλικες και ότι είναι και «μάγκες».

Σ’ αυτή τη μεγάλη τους κτηνώδη «γιορτή» όλα γίνονται για την «διασκέδαση».  Ο καθένας παίρνει μέρος με τον δικό του τρόπο, συμμετάσχει στη θανάτωση ή απλά παρακολουθεί τη βάρβαρη σφαγή και την στηρίζει ως «έθιμο».

Τα δελφίνια Καλντερόν (Γκρίνδα) καθώς και πολλά άλλα είδη δελφινιών έχουν καλά ανεπτυγμένο το ένστικτο, δεν φοβούνται και πλησιάζουν εύκολα στον άνθρωπο και αλληλοεπιδρούν μαζί τους.

Κατά τη διάρκεια αυτής της βίαιης αιματηρής σφαγής τα ζώα αυτά τα απολύτως ακίνδυνα για τον άνθρωπο πλάσματα, δεν πεθαίνουν αμέσως. Γι αυτό τα κτυπούν πολλές φορές με μεγάλα αιχμηρά αγκίστρια. Τα δελφίνια βγάζουν μια κραυγή που είναι απίστευτα παρόμοια με το κλάμα νεογέννητου μωρού.

Δυστυχώς οι εκπρόσωποί μας στο Ευρωκοινοβούλειο, δεν βλέπουν, δεν ακούουν, δεν αισθάνονται, δεν μιλούν! Τους εμποδίζει η λάμψη και το βάρος των ευρωαργυρίων που τσεπώνουν…. Ντροπή μας Ευρωπαίοι καννιβαλοι!

Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι και τα χειραγωγημένα από το Διεθνές Τοκογλυφικό Σύστημα ανθρωπόμορφα ζόμπι νομίζουν ότι τα κόμματα, οι οργανώσεις, τα κανάλια και οι εφημερίδες διαφέρουν ένα από το άλλο. Διαφέρουν μόνο στην ονομασία και όχι στην ουσία. Ξεγυμνώστε τους και θα δείτε ότι είναι σαν δίδυμα αδέλφια. Γ’ αυτό δεν είναι ανάγκη να καταναλώνουμε την γουρουνοτροφή, που μας πασάρουν τα κόμματα και τα ΜουΜου«Ε».... ...Ξυπνάμε, σκουπίζουμε τα μάτια μας, σηκωνόμαστε από τα γόνατα, πετάμε τις αλυσίδες μας και ορθώνουμε το ανάστημα.

Η ΘΑ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ, Η ΘΑ ΣΕΡΝΟΜΑΣΤΕ!

ΠΡΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΙΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ:NO 2 - Η ΓΝΩΜΗ ΙΣΛΑΜΙΣΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΛΑΜ

Συγκλονιστική επιστολή Τούρκου διανοούμενου ποιητή:

Καταστρέψτε μας, για να σωθεί η ανθρωπότητα!

 

Του Serkan Engin

 

ΠΗΓΗ: http://www.jihadwatch.org/2014/08/turkish-poet-islam-is-worse-than-nazism

 

Είμαι ένας άθεος συγγραφέας και ποιητής, έζησα για 23 χρόνια από τη γέννησή μου ως Σουνίτης και σήμερα εξακολουθώ να ζω σε μια μουσουλμανική χώρα, την Τουρκία. Οι γονείς μου και όλοι οι συγγενείς μου είναι ακόμα Μουσουλμάνοι. Επομένως, η κριτική μου για το Ισλάμ προέρχεται από ιδία γνώση.Πρώτα απ “όλα, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι για το Ισλάμ εάν είστε «αμύητος», μη-μουσουλμάνος, για παράδειγμα Χριστιανός, άθεος, βουδιστής, Εβραίος ή οτιδήποτε άλλο, όλοι οι μουσουλμάνοι έχουν το «δικαίωμα» να σας σκοτώσουν και να σας βιάσουν, να αρπάξουν την περιουσία σας, τη χώρα σας, τη γη, τα χρήματα και οτιδήποτε άλλο.

 

Παίρνουν αυτό το «δικαίωμα» από το βιβλίο της πίστης τους, το Κοράνι. Με άλλα λόγια, παίρνουν αυτό το «δικαίωμα» από τον πυρήνα της πίστης τους, από τη θεολογία του Ισλάμ. Ενδεικτικά, μερικά παραδείγματα με στίχους από το Κοράνιο:

-Αυτός ο στίχος του Κορανίου αναφέρεται σε «όλους τους μη μουσουλμάνους», σε όλους τους «αιρετικούς» – Χριστιανούς, Βουδιστές, άθεους, Εβραίους κλπ., οι οποίοι θεωρείται ότι «διεξάγουν πόλεμο εναντίον του Αλλάχ και του Αγγελιαφόρου του Μωάμεθ» Surat Al-Ma’idah (5.33)

«Και πράγματι, η τιμωρία εκείνων που πολεμούν τον Αλλάχ και τον Αγγελιαφόρο του και διαβιούν στη γη άσχημα είναι να εκτελούνται ή να σταυρώνονται ή να κόβονται τα χέρια και τα πόδια τους αντίπλευρα, ή να εξορίζονται από αυτή τη γη. Αυτοί έχουν την ατίμωση στον κόσμο αυτό και τους περιμένει στον άλλο κόσμο μεγάλη τιμωρία».

-Αυτός ο στίχος του Κορανίου αναφέρεται στην εντολή θανάτωσης όλων των ανθρώπων που εγκατέλειψαν το Ισλάμ, των αποστατών: Surat An-Nisa »(4,89)

«Θα επιθυμούσαν να μην πιστέψετε όπως κι εκείνοι, ώστε να είστε ίδιοι με αυτούς. Μην τους θεωρείτε φίλους ώσπου να εγκαταλειφθεί η απιστία τους. Αν όμως επιστρέψουν στην απιστία, τότε συλλάβετέ τους και σκοτώστε τους, όπου κι αν τους βρείτε. Και μην παίρνετε από αυτούς ούτε φίλους ούτε βοηθούς».

Παρατηρήστε την τρέχουσα κατάσταση στη Συρία. Πώς μπορούν οι ισλαμιστές τρομοκράτες να σφάζουν Αλεβίτες ή να βιάζουν Χριστιανές τόσο εύκολα;

Μπορούν επειδή παίρνουν αυτό το «δικαίωμα» από την πίστη τους και πιστεύουν ότι θα πάνε στο παράδεισο με αυτές τις αποτρόπαιες ενέργειες εναντίον των «αμύητων», εναντίον όσων βρίσκονται εκτός του Ισλάμ, όσων δεν πιστεύουν στα ίδια θρησκευτικά δόγματα – με άλλα λόγια, όσων, σύμφωνα με την πίστη τους, είναι «αιρετικοί».

 

Μερικοί μουσουλμάνοι ισχυρίζονται ότι «αυτοί δεν είναι οι πραγματικοί μουσουλμάνοι». Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα! Αυτό είναι το αληθινό Ισλάμ, επειδή όλες αυτές οι φρικτές ενέργειες είναι σύμφωνες με τις εντολές του Κορανίου.

Έχετε ακούσει πολλές φορές ότι «το Ισλάμ είναι μια ανεκτική θρησκεία».

Αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα που μπορείτε να ακούσετε σε όλο τον κόσμο και αυτό το ψέμα χρησιμοποιείται ως μάσκα για να κρύψει το φοβερό πρόσωπο του Ισλάμ.

Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ διαφορά μεταξύ του Ισλάμ και του ισλαμισμού. Αυτό είναι το βασικό λάθος που κάνει ο σύγχρονος κόσμος για το Ισλάμ.

Δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ του Ισλάμ και του ισλαμισμού, είναι το ίδιο πράγμα και έχουν το ίδιο περιεχόμενο. Αυτός ο διαχωρισμός είναι μονάχα μια απλή ψευδαίσθηση, και χρησιμοποιείται από τους μουσουλμάνους για να κρύψουν το ωμό, απεχθές, καταπιεστικό, δολοφονικό, γενοκτονικό πρόσωπο του Ισλάμ.

 

Η ισλαμική θεολογία βασίζεται στους στίχους του Κορανίου και στα Χαντίθ. Χαντίθ είναι τα λόγια και οι πράξεις του προφήτη Μωάμεθ και όλοι οι Μουσουλμάνοι οφείλουν να ακολουθούν τα λόγια και τις πράξεις παράλληλα με τις εντολές του Κορανίου.

Για παράδειγμα, θα πρέπει να αφοδεύουν όπως αφόδευε ο Μωάμεθ, θα πρέπει να καθαρίζονται όπως έκανε εκείνος ή σε περίοδο πολέμου θα πρέπει να βιάζουν και να υποδουλώνουν μία «αιρετική» γυναίκα όπως έκανε και ο Μωάμεθ ή να βασανίζουν τον εχθρό για να μάθουν που είναι κρυμμένοι οι θησαυροί του, όπως έκανε και ο Μωάμεθ.

ΠΡΕΠΕΙ να κόβουν το χέρι του κλέφτη, όπως έκανε ο Μωάμεθ, και όχι να τον τιμωρούν με ποινή φυλάκισης, όπως επιβάλλουν οι σύγχρονες νομοθεσίες.

Θα πρέπει να λιθοβολήσουν μια γυναίκα μέχρι θανάτου, όπως έκανε ο Μωάμεθ, επειδή συνήψε σεξουαλικές σχέσεις, παραβιάζοντας τους κανόνες του Ισλάμ, ενώ ο σύντροφός της θα πρέπει μόνο να μαστιγωθεί εκατό φορές.

Εάν είστε μουσουλμάνος δεν μπορείτε ποτέ να «απελευθερώσετε» τις γυναίκες, σκεπτόμενος ότι η σεξουαλική τους δράση αφορά εκείνες προσωπικά και την ελευθερία τους να επιλέγουν το σύντροφό τους, όπως επιτάσσουν οι σύγχρονοι νόμοι.

Θα πρέπει οπωσδήποτε να εφαρμόσετε τις τιμωρίες του Μωάμεθ, όπως το λιθοβολισμό της γυναίκας μέχρι θανάτου και το μαστίγωμα του συντρόφου της, αν θέλετε να είστε ένας καλός μουσουλμάνος.

Θα πρέπει να σκοτώσετε αυτόν που αποστάτησε από το Ισλάμ, όπως έκανε και ο Μωάμεθ. Δεν μπορείτε να πείτε ότι «αυτό είναι δική του επιλογή και έχει την ελευθερία της σκέψης και της πίστης», επειδή είναι εντολή του Κορανίου το να πρέπει να σκοτώσετε τους αποστάτες.

Θα πρέπει να σκοτώσετε όλους τους ομοφυλόφιλους, σύμφωνα με τις διαταγές του Ισλάμ. Κανένας μουσουλμάνος δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ο σεξουαλικός του προσανατολισμός είναι δικό του δικαίωμα.

Έχετε το «δικαίωμα» να παντρευτείτε ένα μικρό κορίτσι 9 ετών, όπως έκανε και ο Μωάμεθ. Με άλλα λόγια, στο Ισλάμ μπορείτε νόμιμα να βιάσετε ένα μικρό παιδί, να την κάνετε σκλάβα του σεξ, καθώς και σκλάβα μέχρι το τέλος της ζωής της.

Μπορείτε να μείνετε δίπλα στο σώμα της νεκρής γυναίκας σας για 6 ώρες, όπως έκανε και ο Μωάμεθ. Με άλλα λόγια, μπορείτε να βιάσετε το νεκρό σώμα της γυναίκας σας για 6 ώρες μετά το θάνατό της.

Αυτό είναι το Ισλάμ … Αυτή είναι η «ανεκτική θρησκεία» … Αυτός είναι ο σωστός τρόπος για τον Παράδεισο … Αυτές είναι οι εντολές του Αλλάχ … Αυτές είναι οι ενέργειες του Μωάμεθ …

Μπορείτε εύκολα να διαπιστώσετε πόσο πολιτισμένες είναι οι μουσουλμανικές χώρες του κόσμου, λόγω του Ισλάμ, όπως το Αφγανιστάν, η Νιγηρία, η Τουρκία, το Ιράν, το Σουδάν κ.α.

Μπορείτε να καταλάβετε πόσο έχουν συμβάλει (οι μουσουλμανικές χώρες) στην ιστορία της φιλοσοφίας, της τέχνης, της επιστήμης.

 

 

Μπορείτε να αντιληφθείτε πόσο σεβασμό τρέφουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των γυναικών, τα δικαιώματα των παιδιών, την ελευθερία της έκφρασης και της σκέψης, την ελευθερία του τύπου, την ελευθερία της πίστης, κ.λπ.

Το πρώτο κύμα γενοκτονιών του 20ου αιώνα, -οι Γενοκτονίες των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων του Πόντου-, διαπράχθηκε από τον τουρκικό και τον κουρδικό λαό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της νέας Τουρκικής Δημοκρατίας, ελέω των «δικαιωμάτων» που απορρέουν από το Ισλάμ: των «δικαιωμάτων» για τη θανάτωση και το βιασμό των μη μουσουλμάνων, την υποδούλωση των γυναικών τους και των μικρών κοριτσιών ως σκλάβων του σεξ, αλλά και οικιακών σκλάβων, την αρπαγή των χρημάτων, των σπιτιών και των περιουσιών τους.

Η «Επιτροπή για την Ένωση και την Πρόοδο» (ΕΕΠ – CUP) (Τουρκικά: Ittihat ve Terakki Cemiyeti) βασίστηκε στον τουρκικό εθνικισμό και χρησιμοποίησε εύκολα τον τουρκικό και τον κουρδικό λαό για αυτές τις γενοκτονίες, λόγω του περιεχομένου της ισλαμικής θρησκείας για τους μη μουσουλμάνους. Όλοι οι Τούρκοι και οι Κούρδοι μουσουλμάνοι πίστευαν ότι θα πάνε στο παράδεισο, αν σκότωναν περισσότερους «άπιστους», όπως ακριβώς και οι σημερινοί ισλαμιστές τρομοκράτες.

Οι υπεύθυνοι του δεύτερου κύματος γενοκτονιών του 20ου αιώνα ήταν οι Ναζί, όπως γνωρίζετε. Χρησιμοποίησαν τις γενοκτονίες των Τούρκων ως παράδειγμα.

Ως γνωστόν, ο Αδόλφος Χίτλερ ενώ συζητούσε με τους στρατιωτικούς διοικητές του για την αντίδραση του κόσμου στις γενοκτονίες που σχεδίαζαν να διαπράξουν, τους είπε: «Εξάλλου ποιος μιλάει σήμερα για την εξόντωση των Αρμενίων;».

Στις αρχές του ’30 ο Ναζισμός θεωρούνταν μια νόμιμη και αξιοσέβαστη ιδεολογία, αργότερα κατάλαβαν όλοι πόσο επικίνδυνος ήταν. Εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας του ναζισμού και σήμερα η υποστήριξή του είναι παράνομη σε κάθε πολιτισμένη χώρα.

Η προπαγάνδα για το ναζισμό είναι παράνομη. Σήμερα, ο ναζισμός δεν θεωρείται εναλλακτικός τρόπος σκέψης και δεν υπάγεται στην ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης.

Όπως εξήγησα λεπτομερώς παραπάνω, το Ισλάμ παραβιάζει τους σύγχρονους νόμους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ το περιεχόμενό του είναι πολύ πιο επικίνδυνο από αυτό του Ναζισμού.

Το Ισλάμ δεν είναι μια εναλλακτική στο θέμα της πίστης, είναι απλά ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και οποιοδήποτε έγκλημα δεν μπορεί να μένει «ατιμώρητο» στον σύγχρονο κόσμο μας.

Επομένως, το Ισλάμ πρέπει να κηρυχθεί παράνομο σε όλο τον κόσμο, όπως ο ναζισμός, λόγω του περιεχομένου και των εντολών του που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Όλες οι δράσεις του Ισλάμ πρέπει να απαγορευθούν και οι προπαγανδιστές του να κριθούν ένοχοι για ηθική αυτουργία σε δολοφονίες, βιασμούς, αρπαγές και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Σε αντίθετη περίπτωση, όταν οι ισλαμιστές αποκτήσουν περισσότερη δύναμη, ο κόσμος θα βιώσει μια απίστευτη τραγωδία, ανάλογη με εκείνη που έζησε εξαιτίας του ναζισμού.

ΕΡΩΤΗΣΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ:

Αλήθεια οι μουσουλμάνοι έρχονται στη Ναύπακτο να βαφτιστούν χριστιανοί ορθόδοξοι, ή να βοηθήσουν ... ανεγκέφαλους παγκοσμιοποιητές που κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους;

ΜΗΠΩΣ ΒΕΒΗΛΩΝΕΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ???

ΠΡΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΙΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ: “ΤΟ ΚΟΡΑΝΙ ΕΚ ΤΟΥ ΣΥΝΕΓΓΥΣ” NO I

FΕΤΗΙΥΕ CΑΜΙ VE INEBAHTI MANASTIRI MESİH TRANSFIGURATION

Ούτε ιερό, ούτε άγιο μπορεί να είναι το βιβλίο αυτό. Ακουέτωσαν οι προσφωνούντες το βιβλίο του Μωάμεθ “Ιερόν Κοράνιον”

Θα έχετε διαβάσει πολλές φορές αγαπητοί αναγνώστες, ότι  στην όμορφη Ναύπακτο, έρχονται ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΑ και όχι τυχαία μουσουλμάνοι «θεολόγοι», -όχι λαθρομετανάστες  φυσικά- σαν στο σπίτι τους. Μάλιστα συνεδριάζουν και συνεδριάζονται στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου. Τελευταία δε, ενώ φιλοξενήθηκαν στην Ιερά Μονή της Μεταμορφώσεως του Χριστού και της Μητρός Αυτού, Ασπίλου & Αμολύντου Δεσποίνης Ημών Υπεραγίας Θεοτόκου της νεωστί ονομασθείσης Ναυπακτιωτίσσης και αρχικά Rosario, έκαναν προγραμματισμένο προσκύνημα μετά λατρευτικού προγράμματος στο ανακαινισμένο ΦΕΤΙΧΙΕ ΤΖΑΜΙ.

Δεν ξέρω αν συνοδεύτηκαν εκεί στο λιμάνι στο τζαμί από «ορθοδόξους» ιερούς αδελφούς ή αν υπήρξε άλλη «ιερή» ευχή υψηλά ισταμένου. Πάντως οι ιεροί αδελφοί για τον ερχομό τους κ.λ.π. «καυχήθηκαν … εν Κυρίω…» Εμείς πάντως οι ακροατές, θεατές και λοιποί συμπροσευχόμενοι καμαρώνουμε (;) σιωπηλώς, για την ιερή – ανίερη αιμομιξία ΒΙΒΛΟΥ & ΚΟΡΑΝΙΟΥ!

Διαβάστε, δείτε αναλυτικές εικόνες και ενημερωθείτε σχετικά:

http://nafsclick.blogspot.gr/2014/11/blog-post_870.html

Τα τελευταία χρόνια και δια στόματος της μεγάλης Πύλης του Φαναρίου, θόρυβος μεγάλος έγινε και γίνεται (και θα ογκούται με την πάροδο του χρόνου) για το Κοράνι, το βιβλίο που οι οπαδοί του Μωάμεθ υποστηρίζουν πως είναι ιερό, είναι καιρός να ενσκύψουμε στη γνωριμία μαζί του, να το δούμε από κοντά. Μόνο αν το γνωρίσουμε θα αντιληφθούμε την πραγματική του αξία.

Καταρχάς η ονομασία Κοράνι (κουρ άν) είναι αραβική και σημαίνει ανάγνωση, απαγγελία, κήρυγμα. Μέσα στο ίδιο το Κοράνι το βιβλίο αυτό χαρακτηρίζεται ένδοξο, αγαθοεργό, εξαίσιο, ευγενές, γεμάτο σοφία. 

Για τους οπαδούς του Μωάμεθ είναι απευθείας “αποκάλυψη” του Αλλάχ που δόθηκε στο Μωάμεθ μέσω του αρχαγγέλου Γαβριήλ από ένα βιβλίο που βρίσκεται στον ουρανό. Με απλά λόγια για τους ανθρώπους αυτούς, το Κοράνι είναι ο αιώνιος λόγος του Αλλάχ. Αυτό που έχουν οι άνθρωποι είναι αντίγραφο του ουράνιου πρωτότυπου. Για να κάνουμε τις συγκρίσεις με βάση τα χριστιανικά δεδομένα εμείς οι Χριστιανοί πιστεύουμε ότι ο αιώνιος Λόγος του Θεού, δηλαδή ο Κυριος μας Ιησούς Χριστός, έγινε άνθρωπος. Από την άλλη οι οπαδοί του Μωάμεθ επιμένουν ότι ο αιώνιος λόγος του Αλλάχ έγινε βιβλίο. Δεν δέχονται δηλαδή το Μωάμεθ σαν συγγραφέα του.

Ευλογειτε και μη καταράσθε [Αγία Γραφή]

Η ΚΑΤΑΡΑ ΕΝΟΣ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΥ ΓΕΡΟΥ

Ευλογειτε και μη καταράσθε [Αγία Γραφή]

Ηταν μια φορά, ένας γέρος χότζας, ξενοφερμένοις, γλυκομίλητος, τρυφερός, χαριέστετος, με πρόσωπο αγγελικό. Είχε σπουδαία ταλέντα, ευφράδεια, μόρφωση, πειστικότητα, αγιοφάνεια, τρομερή ενεργητικότητα, δημιουργικότητα, αποφασιστικότητα. Αυτός ο χότζας, - ο Θεός να τον συγχωρέσει- είχε ψωμοτύρι την ΚΑΤΑΡΑ. Αντί να λέει «Θεέ μου συγχώρησε τον/την αδελφό/ή μου» χωρίς δισταγμό έλεγε ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙ Ο/Η ΔΕΙΝΑ! Ε, λοιπόν, αυτός ο χότζας, είχε ασχημο τέλος από κάθε πλευράς ……

 

Αυτό το γεγονός, ίσως συμβαίνει και με ιερωμένους και μάλιστα υψηλόβαθμους σε τάξη ιερατική και κοινωνική. Εχετε ακούσει εσείς κανένα αδελφό ρασοφορεμένο να καταράται; Εχετε αναλογιστεί, έχετε ξεκαθαρίσει μέσα σας αυτός σε ποιο τάγμα αγγέλων (;) επί γης κατατάσσεται; Μαζί με την ιεροσύνη, το Αγιον Πνεύμα του έδωσε την ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΑΤΑΙ; Εμπεριέχει ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ η κατάρα κάθε αδελφού, ακόμα και του αμαρτωλού και παραστρατημένου; Εγώ λαϊκός είμαι, ίσως ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΡΩΤΗΣΟΥΜΕ κάποιο καλόγερο, ηγούμενο, ή μοναχό…. Αυτοί ξέρουν! 

 

Ας δούμε εμείς ΤΑ ΜΗ ΙΕΡΩΜΕΝΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ τα αμαρτωλά και κοσμικά τα πράγματα ψύχραιμα και χωρίς συναισθηματισμούς….. Ολοι μας ξέρουμε ότι ένα θείο δώρο στον άνθρωπο είναι το πολυεργαλείο ΓΛΩΣΣΑ. Η γλώσσα είναι το εργαλείο της γεύσης, βοηθός της μάσησης, της κατάποσης, και εργαλείο της άρθρωσης της ομιλίας!   Η γλώσσα, αν και μικρή και χωρίς να έχει κόκαλα, «κόκαλα τσακίζει» βέβαια. Με την γλώσσα δοξολογούμε το Θεό, αλλά και τον υβρίζουμε. Με την γλώσσα επαινούμε τον συνάνθρωπό μας και αδελφό μας, αλλά και τον συκοφαντούμε και τον διαβάλλουμε. Με την γλώσσα αποδεικνύουμε το ταπεινό μας φρόνημα, αλλά και εκδηλώνουμε τον εγωϊσμό μας και την σατανική μας υπερηφάνεια.

 

Εν κατακλείδι, η γλώσσα αποκαλύπτει τον εσωτερικό μας κόσμο! Είναι γνωστά σε όλους και όλες τα λόγια του Κυρίου μας, «εκ του περισσεύματος της καρδίας, το στόμα λαλεί» (Ματθ. ιβ´, 35).. ῾ Στο βιβλίο ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ  διαβάζει κανείς «παιδείαν στόματος ακούσατε τέκνα και ο φυλάσσων ου μη αλώ. Εν ταις χείλεσιν αυτού καταληφθήσετε αμαρτωλός και λοίδωρος και υπερήφανος σκανδαλίσθήσονται εν αυτοίς» (κγ 7-8). Και ο Αδελφόθεος Ιάκωβος  στην επιστολή του γράφει: «…. Και η γλώσσα πυρ, ο κόσμος της αδικίας. Ούτως η γλώσσα καθίσταται εν τοις μέλεσιν ημών η σπιλούσα όλον το σώμα και φλογίζουσα τον τροχόν της γενέσεως και φλογιζομένη υπό της γεένης….» (Ιακώβ. 5-8).

 

Ο Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος επισημαίνει: «… Η γλώσσα εκφράζει το περιεχόμενο της καρδίας…» Ολοι οι πατέρες της εκκλησίας διδάσκουν ότι τα μεγαλύτερα αμαρτήματα ο άνθρωπος τα διαπράττει με την γλώσσα. Την πολυλογία, την αισχρολογία, την συκοφαντία, το ψεύδος, την υποκρισία, την κατάρα, την κατάκριση, τον όρκο, τη βλασφημία, την διπλοπροσωπία, την υποκρισία ….   

 

Η κατάρα και τα περι της κατάρας…

Ένα από τα μεγαλύτερα αμαρτήματα της γλώσσας είναι η κατάρα. Κατάρα σε συνάνθρωπο, η στο παιδί σου, ή στον αδελφό σου, ή στο πνευματικό παιδί σου, είναι θανάσιμα αμαρτήματα. Όταν καταράσαι, δεν εκπέμπεις αγάπη, εκπέμπεις μίσος, ζητάς από τον διάβολο να αποκτήσει δικαιώματα από  αυτόν που καταράσαι.  Ο πατήρ Παϊσιος ο Αγιορείτης έλεγε ότι συνήθως οι κατάρες γυρίζουν πίσω σε αυτόν που τις εκστομίζει. Ολοι οι πατέρες της εκκλησίας κακίζουν όσους καταρώνται ακόμα και με την λεγόμενη ευγενική κατάρα, « … ας το βρει από το Θεό…» συμβούλευε δε ο πατήρ Παϊσιος, ότι ο Χριστός πάνω από τον Σταυρό, είπε το θείο συγχωρητικό λόγο για τους σταυρωτές του, Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι….

 

Να λυπάσθε αγαπητοί μου, κάθε χότζα που καταράται, κάθε χριστιανό που καταράται, κάθε ρασοφορεμένο που «ω μη γένοιτο» ξεστομίσει το ανθρώπινο στόμα του, ο επίγειος βόθρος του διαβόλου, κατάρα προς οποιονδήποτε… διότι εργάζεται να στείλει πελατεία στον διάβολο που έτσι υπηρετεί  και έχει ήδη εξισωθεί με αυτόν, τον διώκτη της αγάπης, τον ιερέα του μίσους, της κακίας. Τον αρχέκακον!

Ο ΘΕΟΣ ΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΡΩΜΕΝΟ ΔΙΑΒΟΛΙΚΟ ΣΚΕΥΟΣ ΚΑΙ ΑΣ ΤΟΥ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΣΥΓΝΩΜΗΝ….

Η ΞΥΠΟΛΗΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ

ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ … ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ

Μια γιαγιά μπήκε ξυπόλητη στο λεωφορείο και βρήκε βοήθεια εκει που κανείς δεν περίμενε. Με την πρώτη ματιά έβλεπε κανείς  απλώς μια γριούλα. Έσερνε τα βήματά της στο χιόνι, μόνη, παρατημένη, με σκυμμένο κεφάλι. Όσοι περνούσαν από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα τους, για να μη. θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι πόνοι δε σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα.

Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσεξαν τη γριούλα. Μια μητέρα με δυο παιδιά βιάζονταν να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς. Δεν έδωσαν προσοχή. Ένας παπάς είχε το νου του σε ουράνια θέματα και δεν την πρόσεξε. Αν πρόσεχαν όλοι αυτοί, θα έβλεπαν ότι η γριά δε φορούσε παπούτσια. Περπατούσε ξυπόλητη στον πάγο και το χιόνι. Με τα δυο της χέρια η γριούλα μάζεψε το χωρίς κουμπιά παλτό της στο λαιμό.

Φορούσε ένα χρωματιστό φουλάρι στο κεφάλι· σταμάτησε στη στάση σκυφτή και περίμενε το λεωφορείο.

Ενας κύριος που κρατούσε μια σοβαρή τσάντα περίμενε κι αυτός στη στάση, αλλά κρατούσε μια απόσταση. Μια κοπέλα περίμενε κι αυτή, κοίταξε πολλές φορές τα πόδια της γριούλας, δε μίλησε.
Ήρθε το λεωφορείο και η γριούλα ανέβηκε αργά και με δυσκολία. Κάθισε στο πλαϊνό κάθισμα, αμέσως πίσω από τον οδηγό.
Ο κύριος και η κοπέλα πήγαν βιαστικά προς τα πίσω καθίσματα.
Ο άντρας που καθόταν δίπλα στη γριούλα στριφογύριζε στο κάθισμα κι έπαιζε με τα δάχτυλά του. «Γεροντική άνοια», σκέφτηκε.

Ο οδηγός είδε τα γυμνά πόδια και σκέφτηκε: «Αυτή η γειτονιά βυθίζεται όλο και πιο πολύ στη φτώχεια. Καλύτερα να με βάλουν στην άλλη γραμμή, της λεωφόρου».

Ένα αγοράκι έδειξε τη γριά. «Κοίταξε, μαμά, αυτή η γριούλα είναι ξυπόλυτη». Η μαμά ταράχτηκε και του χτύπησε το χέρι.
«Μη δείχνεις τους ανθρώπους, Αντρέα! Δεν είναι ευγενικό να δείχνεις». «Αυτή θα έχει μεγάλα παιδιά», είπε μια κυρία που φορούσε γούνα. «Τα παιδιά της πρέπει να ντρέπονται».
Αισθάνθηκε ανώτερη, αφού αυτή φρόντισε τη μητέρα της.
Μια δασκάλα στη μέση του λεωφορείου στερέωσε τα δώρα που είχε στα πόδια της. «Δεν πληρώνουμε αρκετούς φόρους, για να αντιμετωπίζονται καταστάσεις σαν αυτές;» είπε σε μια φίλη της που ήταν δίπλα της. «Φταίνε οι δεξιοί», απάντησε η φίλη της.
«Παίρνουν από τους φτωχούς και δίνουν στους πλούσιους».
«Όχι, φταίνε οι άλλοι», μπήκε στη συζήτηση ένας ασπρομάλλης. «Με τα προγράμματα πρόνοιας κάνουν τους πολίτες τεμπέληδες και φτωχούς». «Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν ν' αποταμιεύουν», είπε ένας άλλος που έμοιαζε μορφωμένος.

«Αν αυτή η γριά αποταμίευε όταν ήταν νέα, δε θα υπέφερε σήμερα». Και όλοι αυτοί ήταν ικανοποιημένοι για την οξύνοια τους που έβγαλε τέτοια βαθιά ανάλυση.

Αλλά' ένας έμπορος αισθάνθηκε προσβολή από τις εξ αποστάσεως μουρμούρες των συμπολιτών του. Έβγαλε το πορτοφόλι του και τράβηξε ένα εικοσάρι. Περπάτησε στο διάδρομο και το έβαλε στο τρεμάμενο χέρι της γριούλας. «Πάρε, κυρία, ν' αγοράσεις παπούτσια». Η γριούλα τον ευχαρίστησε κι εκείνος γύρισε στη θέση του ευχαριστημένος, που ήταν άνθρωπος της δράσης.
Μια καλοντυμένη κυρία τα πρόσεξε όλα αυτά και άρχισε να προσεύχεται από μέσα της. «Κύριε, δεν έχω χρήματα. Αλλά μπορώ ν' απευθυνθώ σε σένα. Εσύ έχεις μια λύση για όλα. Όπως κάποτε έριξες το μάννα εξ ουρανού, και τώρα μπορείς να δώσεις ό,τι χρειάζεται η κυρούλα αυτή για τα Χριστούγεννα».

Στην επόμενη στάση ένα παλικάρι μπήκε στο λεωφορείο.
Φορούσε ένα χοντρό μπουφάν, είχε ένα καφέ φουλάρι και ένα μάλλινο καπέλο που κάλυπτε και τα αυτιά του. Ένα καλώδιο συνέδεε το αυτί του με μια συσκευή μουσικής. Ο νέος κουνούσε το σώμα του με τη μουσική που άκουγε. Πήγε και κάθισε απέναντι στη γριούλα. Όταν είδε τα ξυπόλυτα πόδια της, το κούνημα σταμάτησε. Πάγωσε. Τα μάτια του πήγαν από τα πόδια της γιαγιάς στα δικά του. Φορούσε ακριβά ολοκαίνουρια παπούτσια. Μάζευε λεφτά αρκετό καιρό για να τα αγοράσει και να κάνει εντύπωση στην παρέα.

Το παλικάρι έσκυψε και άρχισε να λύνει τα παπούτσια του. Έβγαλε τα εντυπωσιακά παπούτσια και τις κάλτσες. Γονάτισε μπροστά στη γριούλα. «Γιαγιά, βλέπω ότι δεν έχεις παπούτσια. Εγώ έχω κι άλλα». Προσεκτικά κι απαλά σήκωσε τα παγωμένα πόδια και της φόρεσε πρώτα τις κάλτσες κι ύστερα τα παπούτσια του. Η γριούλα τον ευχαρίστησε συγκινημένη.
Τότε το λεωφορείο έκανε πάλι στάση. Ο νέος κατέβηκε και προχώρησε ξυπόλυτος στο χιόνι. Οι επιβάτες μαζεύτηκαν στα παράθυρα και τον έβλεπαν καθώς βάδιζε προς το σπίτι του. «Ποιος είναι;», ρώτησε ένας. «Πρέπει να είναι άγιος», είπε κάποιος. «Πρέπει να είναι άγγελος», είπε ένας άλλος. «Κοίτα! Έχει φωτοστέφανο στο κεφάλι!» φώναξε κάποιος. «Είναι ο Χριστός!» είπε η ευσεβής κυρία. Αλλά το αγοράκι, που είχε δείξει με το δάχτυλο τη γιαγιά, είπε: «Όχι, μαμά τον είδα πολύ καλά.
Ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ.».