ΑΓΙΟΣ ΜΗΛΟΣ Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ

ΤΗΣ ΕΣΩ ΑΓΥΙΑΣ ΠΑΤΡΑΣ

Γράφει ο Γιάννης Ν. Πορφύρης

πρόεδρος Αιτ/νων Αχαϊας "ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ"

Με μεγάλη κατάνυξη και με πρωτοφανή κοσμοσυρροή τελέστηκε και φέτος η εορταστική θεία λειτουργία του Αγίου Μήλου στο ομώνυμο εκκλησάκι της Αγυιάς Πάτρας. Κάθε οκτώ χρόνια τυχαίνει να είναι Κυριακή η μνήμη του Αγίου και φέτος έτυχε να είναι Κυριακή.

Εξ ιερείς συλλειτούργησαν εφέτος και το εκκλησίασμα λάμπρυνε με την παρουσία του ο κοσμαγάπητος Ναυπάκτιος αγωνιστής θεολόγος κ. Νίκος Σωτηρόπουλος, που έγινε αντικείμενο λατρείας του εκκλησιάσματος. Ολοι θέλησαν και θέλουν να του σφίξουν το χέρι και να εκφράσουν την αγάπη τους στο πρόσωπό του. Ο πολύτιμος αυτός αδάμας της ορθοδοξίας είναι το αγαπημένο πνευματικό τέκνο του μακαριστού θρύλου της Ορθοδοξίας Αυγουστίνου Καντιώτη.

Μεταξύ των ιερέων που συλλειτούργησαν διέκρινα τους σεβαστούς Λευίτες π. Βασίλειο Μπακογιάννη, π. Μιχαήλ Καραπατάκη, π. Δημήτριο Σαββόπουλο, π. Ανδρέα Τζεφριό. Την όλη οργάνωση της τελετής και διακονίας είχε η τοπική Ορθόδοξος Χριστιανική Αδελφότης «Ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΛΟΣ» με τον ακούραστο πρόεδρο κ. Χρήστο Αποστολόπουλο από το Παλαιοχωράκι Ναυπακτίας. Παρέστησαν πολλοί εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας και των τοπικών συλλόγων.

Σε πολλούς είναι άγνωστος ο Αγιος Μήλος, γι’ αυτό θα σας φέρουμε σήμερα κοντά στον μεγάλο και θαυματουργό αυτό Αγιο με στοιχεία και ένα κατατοπιστικό Video. Δείτε και διαβάστε μερικά στοιχεία και θαύματά του.

ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ

Ο Άγιος Μίλος, Μήλος ή Μίλης είναι ιερομάρτυρας της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που έζησε και έδρασε τον 5ο αιώνα στην περιοχή της Περσίας και της Μεσοποταμίας. Χειροτονήθηκε επίσκοπος, εκδιώχθηκε από τη θέση του και τελικώς παρέδωσε μαρτυρικώς τη ζωή του. Η μνήμη του τιμάται στις 10 Νοεμβρίου.

Ο Αγιος Μίλος γεννήθηκε σε κάποιο μικρό χωριό της Περσίας τον 5ο αιώνα και βαπτίστηκε χριστιανός από την παιδική του ηλικία. Όταν ενηλικιώθηκε σκοπό είχε να γίνει στρατιωτικός, αλλά μετά από νυκτερινή οπτασία αποφάσισε να ακολουθήσει το μοναχισμό, ζώντας σκληρή ασκητική ζωή. Αρχικά επέλεξε να μονάσει μέσα στον κόσμο, σύντομα όμως αντιλήφθηκε πως κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε ερημική τοποθεσία πλησίον της Βαβυλώνας.

Ο Μίλος μετά από μερικά έτη γνωρίζεται με την προσωπικότητα που έμελλε να του αλλάξει για πάντα τη ζωή. Τον Άγιο και ιερομάρτυρα Γεννάδιο, που ήταν επίσκοπος της περιοχής. Αρχικά τον χειροτονεί διάκονο, εν συνεχεία ιερέα και τελικά επίσκοπο Περσίας και Τελεπόλεως. Εκεί θα ξεκινήσει και το ευρύ ποιμαντικό του έργο, το οποίο σύντομα τον έφερε σε σύγκρουση με διαφόρους λογής αντιπάλους, αλλά ιδίως με τους χριστιανούς της περιοχής. Το κήρυγμά του ήταν ασυμβίβαστο και γρήγορα ενόχλησε τους κατοίκους της Τελεπόλεως, οι οποίοι τον εκδίωξαν, αφού μάλιστα τον είχαν ξυλοκοπήσει.

Ο Μίλος υποχρεώθηκε τελικά να εγκαταλείψει την επισκοπή του, αλλά προφητικώς ειδοποίησε τους κατοίκους, πως αν δεν αλλάξουν στάση ζωής, θα προκαλέσουν την οργή του Θεού. Ο Άγιος μάλιστα γρήγορα επαληθεύτηκε, όταν ο βασιλιάς έστειλε στρατό κατά της Τελεπόλεως της οποίας τον πληθυσμό τελικά κατέσφαξε λόγω ανταρσίας. Έτσι κατευθύνθηκε προς τα Ιεροσόλυμα, όπου γνωρίστηκε με το μαθητή του Μεγάλου Αντωνίου, Αμμώνιο, μένοντας εκεί για περίπου 2 χρόνια.

Εν συνεχεία κινήθηκε προς τη Βαβυλώνα και πάλι, ξεκινώντας το ευρύ ποιμαντικό του έργο. Περιοδεύει στις επαρχίες της Βαβυλώνας και κηρύττει το ευαγγέλιο, χτίζοντας πολλές εκκλησίες. Κινούμενος προς τη Βαγδάτη, θα συμπέσει με επισκοπικό συμβούλιο, το οποίο ως στόχο είχε να καθαιρέσει κάποιο επίσκοπο, του οποίου συμπεριφορά σκανδάλιζε ποίμνιο και ιεράρχες. Ο Άγιος Μίλος, ακόμα μία φορά προφητικά αναφέρει στον υπόδικο επίσκοπο, πως αν δε μετανοήσει για τη συμπεριφορά του ο Κύριος θα άρει τη χάρη του και πως θα τιμωρηθεί για την ασέβειά του. Και όντως ο επίσκοπος αυτός, αρνούμενος να μετανοήσει για τη συμπεριφορά του, έμεινε παράλυτος.

Ο Άγιος Μίλος συνέχισε την πορεία του και το κηρυκτικό του έργο. Μάλιστα από το βιογράφο του μαθαίνουμε πως στις περιοδείες αυτές επιτέλεσε και θαύματα, θεραπεύοντας πολλούς ασθενείς και δαιμονισμένους. Το σημαντικότερο όμως έργο του ήταν η μεταστροφή πολλών ανθρώπων από την ειδωλολατρεία στο χριστιανισμό, στη δύσκολη περιοχή της Περσίας, που η μαγεία και δεισιδαιμονία έπαιζαν κυρίαρχο ρόλο στη ζωή των ανθρώπων. Η σημαντική αυτή επιτυχία που είχε ο Άγιος με τους αρκετούς μαθητές που απέκτησε δεν πέρασε απαρατήρητη. Την εποχή αυτή βασιλιάς της Περσίας ήταν ο Βασιλίσκος, όπου διέταξε να συλληφθούν και να προσκυνήσουν στην πίστη των ειδώλων. Ο Άγιος Μίλος όμως αρνήθηκε, όπως και δύο μαθητές του. Ο Άγιος αρχικώς βασανίστηκε από τους δεσμώτες του και τελικώς παρέδωσε το πνεύμα, προσευχόμενος στο Θεό.

Εκοιμήθη στις 10 Νοεμβρίου του 357, αλλά πριν πεθάνει προείπε στον Βασιλίσκο και τον αδερφό του, το φρικτό τέλος που θα είχαν.

Τελειώνοντας ας αφήσουμε τον πατέρα Σάββα Αχιλλέως τον Κύπριο και πρωτοπαλίκαρο του Διγενή της Κύπρου, έναν ενάρετο και άγιο κληρικό στην περιοχή του Καρέα Αθηνών, να μας πει όμορφα λόγια για τον Αγιο Μήλο.