40 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ.
ΩΡΑ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΟΥΜΕ
Πέρασαν
σαράντα ολάκερα χρόνια από το 1974. Τότε υπηρετούσα την στρατιωτική μου θητεία,
αρκετά παρατεταμένη λόγω επιστράτευσης, σχεδόν 36 μήνες. Η στρατιωτική μου
θητεία είναι ποτισμένη από Κύπρο, ώστε να τη νοιώθω σαν δική μου, 3η έστω πατρίδα. Εζησα στη Σχολή Πυροβολικού αρκετό διάστημα με
τα αμούστακα, ανήλικα Κυπριωτόπουλα είτε σαν συνεκπαιδευόμενος, είτε σαν
εκπαιδευτής τους και δέθηκα τόσο πολύ μαζί τους. Νεοφύτου, Σκλάβος, Παναγίδης,
Κρόκος και άλλοι, ήταν οι αγαπημένοι μου συνέφεδροι Αξιωματικοί Π/Β στη Νέα
Πέραμο, στην ένδοξη Σχολή Πυροβολικού!
Ακουσα, είδα, πληροφορήθηκα και έζησα
πολλά εκείνη την εποχή από όσα διαδραματίσθηκαν. Μετά 40 ολάκερα χρόνια από
τότε, με όσα κρυφά ντοκουμέντα βγήκαν στην επιφάνεια κατά καιρούς, με κάνουν να
είμαι σχεδόν 99 % πεπεισμένος, ότι
ολάκερη η τραγωδία της Κύπρου μας, ήταν ΑΣΚΗΣΗ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ και σχεδιασμένη με
κάθε λεπτομέρεια.
Για να μπορέσουμε να ακουμπήσουμε
ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΞΑΣΤΕΡΑ τους αιτίους, πρωταιτίους, εμπλεκόμενους και συνυπευθύνους
πρέπει να αποβάλουμε κάποια προσωπικά, ο καθένας μας, ευαίσθητα δεδομένα και ταμπού.
Πρέπει να ξεχάσουμε κομματική ταυτότητα, άκρατο πατριδολατρία, άκρατο
φιλοαμερικανισμό και αντιαμερικανισμό, να ξεφύγουμε από τα διχαστικά διλλήματα,
«δεξιός – αριστερός», «κομμουνιστής – εθνικόφρονας», «δημοκράτης – φασίστας»,
«φιλοεβραίος – αντιεβραίος», «φιλοχουντικός – αντιχουντικός».
Φέτος, η 40η μαύρη επέτειος της
τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, ως επακόλουθο του Ιωαννιδικού χουντικού
πραξικοπήματος εναντίον του Μακαρίου, θα περάσει και θα φύγει, όπως όλες οι
προηγούμενες επέτειοι. Δεν αμφιβάλλω ότι η εικονική επιβληθείσα οικονομική
κρίση ισοπέδωσε τα πάντα. Φυσικό επόμενο είναι και λογικό, ένα θέμα όπως η
τραγωδία της Κύπρου, που δεν επηρεάζει τις ζωές των ανθρώπων, να περνά
απαρατήρητο. Αλλωστε, πρόκειται για μία μεγάλη εθνική ήττα, αλλά και ενοχή, που
η Ελλάδα εδώ και χρόνια, προσπαθεί να ξεχάσει -αν και η φράση «να σβήσει από τη
μνήμη της», αποτυπώνει καλύτερα την πραγματικότητα.
Ενα άκρως αποκαλυπτικό έγγραφο, το
οποίο επιβεβαιώνει τη μεγάλη συνωμοσία εναντίον της Κύπρου το 1974 είδε το φως
της δημοσιότητας. Ο τότε Πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής για το φάκελο
της Κύπρου, Μαρίνος Σιζόπουλος, μιλώντας σε μεσημεριανή εκπομπή της κρατικής
τηλεόρασης, προέβη σε μια αποκάλυψη, παρουσιάζοντας και έγγραφο, το οποίο
αφορούσε τη συνάντηση του Υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Σίσκο και του Γενικού
Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Λουνς.
Το έγγραφο έχει συνταχθεί από τους
νατοϊκούς και φέρει ημερομηνία 12 του Ιούλη 1974. Σύμφωνα λοιπόν με το έγγραφο,
ο Σίσκο «παρουσίασε την απόφαση των ΗΠΑ να τελειώσουν με το Κυπριακό και
συμφωνούμε να υποστηρίξουμε τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να εισβάλουν στην
Κύπρο και για τη βίαιη ανατροπή του Μακαρίου». Το έγγραφο αυτό, επιβεβαιώνει
πως Ηνωμένες Πολιτείες και ΝΑΤΟ, όπως ενδεχομένως κι άλλες δυνάμεις, γνώριζαν
εκ των προτέρων και είχαν συμφωνήσει για την ανατροπή του Μακαρίου και στη
συνέχεια να στηρίξουν εισβολή της Τουρκίας στο νησί.
Ο κ. Σιζόπουλος αναφέρθηκε και σε ένα κρυπτογραφημένο έγγραφο του τότε υπουργού Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Χένρι Κίσιγκερ. Σύμφωνα με το έγγραφο αυτό, ο Κίσιγκερ υποδείκνυε με νόημα όπως «καθαρίστε το τραπέζι για τον πρέσβη και ακολουθείστε το πρόγραμμα». Υπενθυμίζεται πως ο πρέσβης των ΗΠΑ την περίοδο εκείνη ήταν ο Ρόμπερτ Ντέιβις, ο οποίος είχε δώσει τα διαπιστευτήρια του στον Πρόεδρο Μακάριο στις 10 Ιουλίου και δολοφονήθηκε στις 19 Αυγούστου.
Το τηλεγράφημα αυτό μπορεί να ερμηνευθεί πολλαπλώς, είναι όμως σαφές πως ο Κίσιγκερ δίνει εντολές για εφαρμογή σχεδίου που αφορά την Κύπρο. Με τα όσα επακολούθησαν είναι σαφές τι εννοούσε στο κρυπτογραφημένο απόρρητο τηλεγράφημα του ο Χένρι Κίσιγκερ.
Πιστεύω ότι στο Κυπριακό δράμα της
διχοτόμησης, έπεσε άπλετο φως με την δημοσίευση των αρχείων του τότε παγκόσμιου
υπερκυβερνήτη Χένρυ Κίσσινγκερ που βρέθηκαν σε ογκώδη φάκελο με τον χαρακτηρισμό “For
ΕyesΟnly”. Ολα τα έγγραφα είναι αποκαλυπτικότατα, αλλά
ένας μοναδικός χάρτης που περιείχε είναι η «ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ» του θέματος.
Ο χάρτης αυτός ήταν ο ένατος μίας σειράς χαρτών, που απεικόνιζαν
τις κινήσεις των τουρκικών στρατευμάτων από την 20ή Ιουλίου 1974, όταν άρχισε η
εισβολή, μέχρι εκείνη την ημέρα, τη 13η Αυγούστου. Την επόμενη ημέρα, πραγματοποιήθηκε η δεύτερη
εισβολή, που ολοκλήρωσε την τραγωδία. Οι οκτώ χάρτες καταστράφηκαν και ο
ένατος διασώθηκε επειδή ο Κίσινγκερ είχε μία κακή, όπως αποδείχθηκε, συνήθεια
να κρατά στο προσωπικό του αρχείο μερικά από τα σημειώματα των συνεργατών του.
Η λεζάντα στο χάρτη έγραφε τα εξής: “9.
Map done by the Bureau of Intellegence and Research projecting Turkish moves on
Cyprus,
August 13, 1974. SECRET”.
Τι είχε λοιπόν συμβεί; Απλά, στις 13 Αυγούστου του 1974, μια ημέρα
πριν την δεύτερη τουρκική εισβολή, στα γραφεία της CΙΑ και σε στενή συνεργασία
με το επιτελείο του Κίσινγκερ, συμπεριλαμβανομένου και του νομικού του
συμβούλου, Χέλμουντ Σόνενφελτ, τα μέλη της ομάδας Βureau of Ιntelligence and
Research, που ασχολούνταν με την «Κυπριακή Κρίση», όπως είχε χαρακτηριστεί η
εισβολή, σχεδίασαν ένα χάρτη με τον αριθμό 9.
Τα
έγγραφα του φακέλου με τον χαρακτηρισμό “For
ΕyesΟnly”,
είναι εντελώς και λεπτομερειακώς αποκαλυπτικά για όσα συνέβησαν. Σε
ένα από αυτά, με ημερομηνία 14 Αυγούστου 1974 (ημέρα της δεύτερης εισβολής και
ενώ οι μάχες μαίνονταν στην Αμμόχωστο και τη Μόρφου), ο νομικός του σύμβουλος
Χέλμουντ Σόνενφελτ γράφει στον Κίσινγκερ -ανάμεσα στα άλλα- και τα εξής:
«Τίποτα από ό,τι μπορώ να σκεφθώ δεν θα
σταματήσει τους Τούρκους από το να προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν διά της βίας
όσα απαίτησαν στα τελεσίγραφά τους. Ουσιαστικά, όπως ήταν έτσι κι αλλιώς η
αλήθεια, η μόνη πιθανή βιώσιμη λύση (modus vivendi) θα πρέπει να βασισθεί σε
μια ντε φάκτο διαίρεση του νησιού, όποια και αν είναι η μορφή της. Εάν οι
Τούρκοι κινηθούν γρήγορα και μετά αναγκασθούν να υποχωρήσουν, ίσως προκληθεί
ελληνική αντίδραση και τότε ίσως μας δοθεί η ευκαιρία να προσπαθήσουμε για μια
συμφωνία (η οποία, ίσως, σώσει και τον Καραμανλή).
Καθώς οι Σοβιετικοί μπορούν να
λειτουργήσουν ως φόβητρο, πρέπει να τους κρατήσουμε σε απόσταση. Δεν μπορούν να
εξελιχθούν σε διαιτητές μεταξύ συμμάχων των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα συμφέροντά
τους διαφέρουν ριζικά από τα δικά μας. Εμείς επιθυμούμε ένα modusvivendi μεταξύ
της Ελλάδας και της Τουρκίας, ενώ αυτοί θέλουν μια αδέσμευτη Κύπρο, και προτιμούν
την Ελλάδα ή την Τουρκία, ή και τις δυο αποστασιοποιημένες από το ΝΑΤΟ.
Έτσι, θα πρέπει:
-Να προσπαθήσουμε, επειγόντως, να
περιορίσουμε την ελληνική αντίδραση, τουλάχιστον για 24 ώρες.
-Να
πούμε ξεκάθαρα στους Τούρκους ότι πρέπει να σταματήσουν σήμερα, ή το αργότερο
αύριο (tomorrow at the latest).
-Να προειδοποιήσουμε τους Τούρκους ότι
η Ελλάδα κινείται ταχύτατα προς τα αριστερά.
-Να στείλουμε έναν υψηλόβαθμο
αξιωματούχο στην Αθήνα για να ασκεί συνεχή και άμεση επιρροή στον Καραμανλή.
-Με
δεδομένο ότι οι Τούρκοι θα καταλάβουν γρήγορα την Αμμόχωστο, να διαβεβαιώσετε
ιδιωτικά τους Τούρκους (privately assure Τurks) ότι θα τους εξασφαλίσουμε λύση
που θα περιλαμβάνει το ένα τρίτο του νησιού, στο πλαίσιο κάποιου διακανονισμού
ομοσπονδιακής φύσης.
-Να διαβεβαιώσουμε τους Ελληνες ότι θα
περιορίσουμε τις τουρκικές απαιτήσεις και δεν θα επιτρέψουμε άλλους
εγκλωβισμένους, κ.λπ.
Δεν πρέπει να εμπλακείτε άμεσα, άστε να
σταματήσουν οι εχθροπραξίες. Αφού γίνει αυτό, πρέπει να το κάνετε διότι δεν
υπάρχει εναλλακτική δυνατότητα, και μόνο εμείς έχουμε το βάρος (να το
πράξουμε)».
Τα παραπάνω στοιχεία και ο χάρτης
πρωτοδημοσιεύθηκαν στο βιβλίο «Τα
Μυστικά Αρχεία του Κίσινγκερ» (Εκδόσεις Λιβάνη) του Κώστα
Βενιζέλου και του Μιχάλη Ιγνατίου. Ο Κίσινγκερ, δεν αμφισβήτησε ποτέ την
εγκυρότητα του χάρτη και των εγγράφων. Μάλιστα, με επιστολή που έστειλε η
προσωπική του γραμματέας στον Μιχ. Ιγνατίου, αποδέχεται και την ύπαρξη του
Μνημονίου Σόνενφελντ.
Κάνοντας
μια σύνοψη σε όσα αναφέραμε παραπάνω, θεωρούμε δεδομένη και μεγίστη την ευθύνη
πολλών που ενεπλάκησαν, άλλος σε πρωταγωνιστικό ρόλο, άλλος σε επικουρικό και
άλλος σε παθητικό! Για μένα προσωπικά η κυρία ευθύνη ανήκει στους
παγκοσμιοποιητές και στους εκφραστές τους ΣΙΑ και Χένρυ Κίσινγκερ. Όχι στον
αμερικανικό λαό, αλλά στα εντεταλμένα όργανα και φερέφωνα των παγκοσμιοποιητών
που έλεγχαν την αμερικανική εξουσία. Η αμερικανική ευθύνη, μέσω πρωτοκλασσάτων
στελεχών της, είναι αποδεδειγμένη, σε σημείο που δεν αμφισβητείται ούτε από
τους ίδιους τους Αμερικανούς. Άλλωστε, ο μακαρίτης Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, μίλησε
και δημόσια και ιδιωτικά σε φίλους του δημοσιογράφους, για το αμερικανικό λάθος
την περίοδο του πραξικοπήματος και της εισβολής.
Τεράστια
η ευθύνη της ομάδας Ιωαννίδη ως εκτελεστών του σχεδίου, των λοιπών σιωπηρά
παρακολουθούντων Απριλιανών, των Κυπρίων πολιτικών και στρατιωτικών συνεργατών τους,
ακόμα και αυτού του Μακαρίου, που πάντα είχε συνεργασία προσωπική με τον κ.
Κίσινγκερ, των Τούρκων πολιτικών και στρατιωτικών, των πουλημένων διαχρονικά
Ελλήνων πολιτικών που χειρίστηκαν από το 1974 έως σήμερα την υπόθεση. Να γιατί
δεν ανοίχθηκε ποτέ ο περιβόητος φάκελος Κύπρου. Γιατί εμπλέκονται στην Κυπριακή
τραγωδία όλοι οι εθνοπατέρες ο καθένας
με τον τρόπο του, από το πόστο του και όλοι μαζί.
Ας
βάλει λοιπόν ο καθένας μας το χέρι στην καρδιά και ας απαλλάξει κάθε ευθύνης
τον στρατηγό Γκιζίκη, τον Ευάγγελο Αβέρωφ, τον Κων/νο Καραμανλή, τον Γεώργιο Μαύρο,
τον Ανδρέα Παπανδρέου, Εβερτ, Κωστή Στεφανόπουλο, Τσάτσο, Παπούλια, Μητσοτάκη,
τον Κωστάκη Καραμανλή, τον Γιωργάκη Παπανδρέου, Σαμαρά, Βενιζέλο κ.λ.π! Θα τον
αφήσει η συνείδηση;
ΠΗΓΕΣ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου